Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik moest breken met mijn ouders om chirurg te worden”
Topdokter Karel Decaestecker mocht van zijn ouders, getuigen van Jehova, niet voortstuderen
Karel Decaestecker
‘‘Ik moest kiezen tussen de Bijbel lezen, of mijn wiskundeboeken. Ik koos voor de wetenschap.’’
Karel Decaestecker is op zijn 37ste topchirurg en pionier in robotische niertransplantaties. Om daar te geraken, moest hij wel breken met het leven dat hij altijd gekend had, zo vertelde hij gisterenavond in Topdokters. “Mijn ouders waren fanatieke getuigen van Jehova.”
Vóór zijn naam horen de aanspreektitels ‘professor’ en ‘doctor’. Karel Decaestecker is kliniekhoofd urologie aan het UZ Gent, hoofddocent uro-oncologie aan de UGent en een van de eersten in Europa om een niertransplantatie uit te voeren met robotchirurgie. Decaestecker is nog maar 37.
Karel Decaestecker moest het in zijn studietijd hebben van studietoelagen, leeflonen en vakantiejobs. Niet dat er ten huize Decaestecker geen geld was om Karel te laten studeren. Maar vader en moeder waren fanatiek religieus. Als getuigen van Jehova vonden ze het uitdragen van het geloof belangrijker dan het najagen van een wereldse carrière.
“Mijn ouders verwachtten dat ik een eenvoudige job ging doen, liefst parttime, om zo veel mogelijk tijd te kunnen besteden aan het verkondigen van dat geloof”, zei Decaestecker in Topdokters op Vier. “Tijdens mijn jeugd heb ik niets anders gekend. Er was geen sint, geen Kerst, geen Pasen, geen voetbal, geen sport en geen muziek. Ik mocht niet meegaan op bosklassen of tijd doorbrengen met vrienden.”
Opgevangen door directeur “Eigenlijk willen ze dat je alle contact buiten de groep mijdt. En aangezien ik niks anders te doen
had dan ofwel in de Bijbel te lezen, ofwel in mijn wiskundeboeken, koos ik voor de wetenschap.”
Op zijn 18de is hij eruit gestapt. Decaestecker brak met zijn ouders, werd opgevangen in het gezin van zijn middelbareschooldirecteur en ging vol voor de geneeskunde. Eigenlijk was hij ook niet van plan om nog veel te toeteren over zijn Jehova-jeugd. Karel Decaestecker wil vooral de lof zingen van zijn vak: de urologie. Maar nu spreekt hij dus toch over zijn verleden, mét een doel. “Ik weet dat er meer jongeren zijn in dezelfde situatie. Ik wil hen zeggen: geloof in jezelf. Kom uit je isolement en je kan de wereld veroveren.” De broer van de professor heeft destijds de andere keuze gemaakt. Hij ziet hem nog heel sporadisch, net als zijn ouders, maar het contact verloopt stroef.
Decaestecker windt zich op als hij het heeft over die ouders die hun kinderen de kansen ontnemen om zich te ontplooien. “Die leven niet in de realiteit, maar in hun eigen denkwereld. Ik geloof niet in God, alleen nog in de wetenschap en de liefde. Als je je kinderen belet om zich te ontplooien, komt dat dicht bij het schenden van hun mensenrechten. In zo’n stramien wil ik mijn kinderen niet steken. Ik heb twee dochters, van 8 en 10. Ze mogen alle visies verkennen, zolang ze hun blik wijd open houden.”