Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Man die afval in goud veranderde verloor hart aan Berlaars gehucht
Kasteelheer Leo van Gansewinkel (80) overlijdt in Zwitserland aan gevolgen van val
Kasteelheer en bekende Nederlander Leo van Gansewinkel (80) is dinsdag overleden. De man werd één van de rijkste Nederlanders toen hij zijn gelijknamige afvalbedrijf verkocht. Hij resideerde in Zwitserland, maar had sinds enkele jaren ook een verblijf in het Berlaarse gehucht Gestel. Op korte tijd kon hij er de harten van de mensen veroveren.
Gansewinkel begon vijftig jaar geleden met afval op te halen in Nederlands-Limburg. Zijn bedrijf Van Gansewinkel groeide uit tot een multinational die duizenden mensen tewerkstelde en 1 miljard euro omzet per jaar draaide. In het Berlaarse gehucht Gestel leerden ze de persoon Leo van Gansewinkel kennen eind 2015, toen bekend raakte dat hij het Hof van Rameyen had gekocht. Het met slotgrachten omringde kasteel van achthonderd jaar oud staat bekend als één van de duurste en meest sprookjesachtige van het land.
De Nederlander woonde in het Zwitserse Luzern en had ook een optrekje aan de Spaanse costa’s. Vooral in de weekends vertoefde hij graag in Gestel, waar hij kosten noch moeite spaarde om het kasteel in perfecte staat te brengen. “Ik geniet hier enorm van de natuur en de rust”, verklaarde hij.
Maar eind vorig jaar kreeg hij ernstige gezondheidsproblemen. “Hij sukkelde al enige tijd met zijn gezondheid als gevolg van complicaties opgelopen bij een val in november in Zwitserland. Hij overleed dinsdagochtend om 4.30u in Luzern, vlak bij zijn woonplaats Meggen”, zegt zoon Rob van Gansewinkel.
Ontspannen in Berlaar “Hij leefde vooral in Zwitserland, maar kwam ook graag ontspannen in zijn kasteel in Ber-
laar. Verder was hij iemand die dol was op zijn hondjes. Hij heeft altijd teckels gehad. Hij was een heel gewoon iemand, die bijvoorbeeld graag iets ging drinken in zijn stamcafé in Maastricht.”
Hekel aan snobs
Aandacht rond zijn persoon meed Leo van Gansewinkel zoveel hij kon. Op het feestje voor de historische verkoop van zijn bedrijf twaalf jaar geleden bleef hij zelfs afwezig. En tegen vrienden zei hij geregeld dat de volgende keer dat hij in de krant zou komen, het met zijn doodsbericht zou zijn. De Nederlandse pers schreef gretig over de steenrijke Nederlander, Gansewinkel hield af.
In zijn geboortedorp Maarheeze was hij zeer gewaardeerd, maar dat stak af tegen de manier waarop hij elders in Nederland bekeken werd, toch in de media. De Nederlandse fiscus viel in 2014 bij hem binnen voor vermeend gesjoemel. “Mijn goede naam werd helemaal door het slijk gehaald. Nadien is de zaak zonder gevolg geseponeerd, maar het kwaad was geschied”, zei hij daarover. Negen jaar geleden liet hij zich naturaliseren tot Belg. Ook zijn partner Dominique is een Belgische.
Van Gansewinkel koos voor een
maar Van journalisten
leven buiten de schijnwerpers, tot hij vorige zomer uw krant uitzonderlijk toeliet voor een rondleiding in zijn vernieuwde kasteel. Daar liet hij zich kennen als iemand die vooral ‘gewoon’ wilde zijn. Hij at het liefst gewone kost en verkoos een streekbiertje boven een duur glas wijn. Van Gansewinkel woonde dan wel in uitzonderlijke luxe, hij had een grondige hekel aan snobs.
Hij was dan ook van gewone afkomst. ‘De afvalboer’, werd hij in het begin smalend genoemd toen hij met een tweedehandse vrachtwagen rondtoerde. Maar door als pionier afval te recycleren in plaats van te verbranden veranderde hij afval spreekwoorVan
delijk in goud. De afvalboer werd een afvalkoning. Trakteren op mosselen
De sympathie voor de gewone man liet hij ook in Gestel merken. Ongetwijfeld één van de hoogtepunten van zijn verblijven in Gestel was toen hij het hele dorpje uitnodigde om te komen eten op het kasteeldomein. Van Gansewinkel trakteerde op mosselen. “Ik maak hier deel uit van een gemeenschap en ik wil de mensen leren kennen”, zei hij.
Heel Gestel glunderde die dag op een historische foto aan het kasteel. Historisch, want in de achthonderd jaar dat het kasteel er staat, was dat allicht nog nooit gebeurd. De dorpsgenoten waren lyrisch over het unieke gebaar. “Geweldig dat we hier eens mogen komen kijken. Alles ligt er piekfijn bij”, klonk het. Een 4-jarig meisje sprak de kasteelheer spontaan aan met zijn geuzennaam ‘afvalkoning’. Van Gansewinkel lachte smakelijk en ging met haar op de foto. Ook het jaarlijkse dorpsfeest bezocht hij. Hij verloor zijn hart aan Gestel, maar veroverde op zijn eigen manier ook de harten van de bewoners.
Op zijn 80ste zat hij nog vol plannen. Zo wilde hij graag muzikale spektakels organiseren op zijn kasteeldomein en wou hij de buitenste randen van het domein publiek toegankelijk maken.
Het kasteel is in eigendom van de familieholding De Raekt, die is opgericht na de verkoop van het afvalbedrijf. “Ook de rest van de familie komt graag in Gestel. We hebben nog niet nagedacht over wat de rol van onze familie in de toekomst zal zijn voor het kasteel”, zegt zoon Rob.
De uitvaart vindt na het weekend plaats in Zwitserland.
Rob van Gansewinkel
Zoon van Leo
‘‘Hij was een heel gewoon iemand die graag iets ging drinken in zijn stamcafé in Maastricht.’’