Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Zo’n dag is voor niemand goed”
Cafés in Antwerpse binnenstad krijgen minder mensen over de vloer
Mensen die thuis werken en mensen die nergens geraken. Ook de cafébaas, die nóóit staakt, zag er de gevolgen van. Zelfs de drukke kroegen op de Groenplaats en de Grote Markt zagen nauwelijks volk. “Normaal zijn we met vijf man personeel, met een staking altijd maar met twee.”
De Antwerpse Groenplaats. Zijn standbeeld van Rubens, zijn kiosk, zijn drukke cafés. Behalve dan gisteren. Want op het middaguur weet de horeca van het plein niet wat gedaan. “Ik ben uit verveling beginnen te kuisen”, zegt Marc Drossaert, ober van De Kroeg. “Normaal zit de zaak op het middaguur vol, maar door de staking zien we niemand en ik verwacht ook niemand meer. Het openbaar vervoer ligt plat. De mensen geraken nergens.”
“Alles wat niet werkt, wordt in België beloond”, briest Eric, de baas van De Kroeg die aan zijn toog zit met koffie en wacht op klanten die niet meer komen. “Deze dag is een kleine ramp.”
“Links volk”
Eric, die al sinds 1982 in de horeca staat en ooit baas was van twintig zaken, steekt de malaise op “het linkse volk dat voortdurend oproept om te gaan betogen”. “Maar schrijf zeker ook dat de middenstand in het algemeen hard wordt getroffen in een sector die al moet knokken om te overleven.”
Eric bestelt nog een koffie. Dan heeft Marc toch iets om handen. Maar zelfs dat kan Kriti van ’t Hof Van Eden een beetje verder niet zeggen. Op een gewone woensdagmiddag zijn minstens twintig tafels bezet. Nu zijn dat er drie. “Gelukkig waren we voorbereid”, zegt Kriti, die te voet van Borgerhout gekomen is omdat er geen bus was. “Normaal zijn we met vijf. Maar op stakingsdagen laat onze bazin maar twee mensen komen. Er is toch nooit iemand.”
Op de deur kloppen
“Volk op voorhand thuislaten, is een risico”, vindt Sarah, dienster van Bar Basil. “Soms gebeurt het dat de stakers achteraf nog massaal op café gaan.”
“Als ze echt mee gaan betogen, dan hebben we er inderdaad iets aan”, bevestigt Armando, zaakvoerder van Basil. “Met de vorige staking hebben we in drie uur twee vaten bier verzet. Maar dat zal vandaag niet gebeuren. Grote manifestaties zijn er niet. Ik heb al gekeken op mijn smartphone.”
Of Armando het niet erg vindt dat hij, als cafébaas die zelf werkt op zon-, feest- én stakingsdag, merkelijk minder omzet draait dan anders? “Er wordt te snel gestaakt. Daardoor brengen ze meer schade toe dan dat ze vooruithelpen. Ga naar het parlement en klop op de deur tot iemand opendoet. Maar leg niet het hele land plat. Dat is te kostelijk.”
Beetje hangen
Zelfs een thuiswedstrijd van Tubize trekt meer volk dan de Antwerpse Grote Markt. Er ontbreekt alleen wat tuimelkruid, zo’n bol die voorbijkomt in westernfilms. “Vandaag zien we alleen toeristen”, weten Bina en Ellen, zaakvoerders van Maurice & Dietrich. “De Antwerpenaar komt niet buiten. En net van hen moeten wij het hebben.” Bina wijst naar een tafeltje. “Daar zit elke woensdag een groep van bijna tien mensen. Ze komen lunchen tijdens de middagpauze. Maar dus niet vandaag.”
Ellen treedt haar bij. “Normaal hebben we op dit moment tot acht tafels meer, met telkens twee tot drie mensen. Reken maar uit wat we verliezen.” De twee staan een beetje besluiteloos achter de toog. “We schrikken er zelf ook van. Normaal zijn we druk bezig, nu staan we hier wat te hangen.”
Vanuit hun zaak kijken ze recht op café Den Bengel. Daar heeft barvrouw June net een stukje hout onder de deur geschoven. Alleen zo kan ze makkelijk met een plateau vol trappist naar het terras. “Den Bengel heeft een hardcore publiek”, zegt Ellen. Ze grijnst. “Dat is het enige type café dat een staking niet snel zal voelen.”
Bij June, die alweer met een tweede plateau bier richting terras trippelt, kan het feest inderdaad niet op. “Een staking is net goed voor de horeca. ’s Middags gaan de piketten aan de kant. En omdat we een klassieker zijn, komen stakers altijd bij ons terecht.”
Een klant nuanceert het enthousiasme van June. “Ik was hier deze voormiddag om twintig voor twaalf de eerste. Dat is laat, als je weet dat het café al om 9u open is. Deze dag komt voor de hele middenstand hard aan. Denk eens aan de broodjeszaken die leveren aan bedrijven? Een dag zoals vandaag is voor niemand goed.”
June Verlinden Café Den Bengel ‘‘Een staking is goed voor de horeca. ’s Middags gaan de piketten aan de kant en omdat we een klassieker zijn, komen stakers altijd bij ons terecht.’’