Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Het recept voor sandwiches is nog exact hetzelfde als zestig jaar geleden”
De bakkers die afstudeerden in 1960 worden twee dagen in de bloemetjes gezet door PIVA. Ze bleven al die jaren sterk gelinkt aan de school, onder meer door in 2005 mee een delegatie banketbakkers uit Mali te ontvangen (“ze waren niets met slagroom, het is bij hen veel te warm”). Gisteren bakten ze samen met jonge bakkers in spe sandwiches.
“Opletten dat het zout niet bij de gist komt, want dan komt het niet goed”, zegt Antwerpenaar Ludo Boeckstyns (79) tegen Mohamed El Houfi (14). “Zou je niet wat bloem nemen?” De ene is zestig jaar geleden als bakker afgestudeerd in de bakkersopleiding van het toenmalige Procopa in de Charlottalei, de andere is een tweedejaars in het daaruit voortgevloeide PIVA (Provinciaal Instituut Voedingsbedrijven Antwerpen) in de Desguinlei. Ludo en zijn klasgenoten van in de jaren stillekes maken momenteel een tweedaagse comeback naar hun oude school. Samen met de leerlingen maakten enkelen van hen gisterenochtend al sandwiches.
“Het recept voor sandwiches is nog steeds hetzelfde. Bakker zijn is zoals fietsen, je verleert het niet”, zegt Ludo.
“Hij heeft me zeker geholpen”, zegt Mohamed wanneer zijn deeg bijna gekneed is. “Hij liet me zien hoe het deeg niet blijft plakken aan de tafel.”
Of hij het tof vindt? “Natuurlijk is het tof dat oud-leerlingen eens terugkomen. Ik zou zelf ook nog eens willen terugkomen. Ze hebben trouwens een mooiere pet dan die van ons.”
Ludo en zijn oud-klasgenoten stonden erop hun uniform van weleer aan te doen; daar hoort een bakkershoofddeksel bij dat ze opnieuw hebben laten maken.
“Sommige oude mensen alleen, maar deze zijn lief”, zegt leerlinge Mona Shpielevskaite (14). “Ze leren ons trucjes, bijvoorbeeld hoe we geen korreltjes in ons deeg krijgen. En ze moeten
zagen er niet over nadenken. Ze hebben meer ervaring dan onze leraren.”
De bakkers op rust zijn vooral onder de indruk van het materiaal dat tegenwoordig voorhanden is. “Wij hadden in Procopa ongeveer dezelfde machines, maar er gebeurde af en toe een accidentje. Nu zijn de machines beter beveiligd. En wij hadden niet echt een schoolgebouw, veeleer een groot herenhuis. In dit gebouw is veel meer mogelijk, dit valt niet te verbeteren”, klinkt het.
Mona Shpielevskaite
(14)
“Sommige oude mensen ‘zagen’ alleen, maar deze zijn lief. En ze hebben meer ervaring dan onze leraren.”
Geen hesp maar vis
Gisteren waren vier leden van de klas van toen aanwezig. Vandaag krijgt de volledige bende bejaarde bakkers, naar eigen zeggen een dertigtal, nog een feestelijke lunch. De klas die afstudeerde in 1960 is erg trots op hun kennis van de bakkersstiel. Het overgrote deel van de leerlingen ervan is ook bakker geworden. Sinds 1960 komen ze nog elk jaar samen en werd de groep af en toe eens opgetrommeld voor projecten van PIVA.
Zo heeft de groep in 2005 mee een delegatie banketbakkers uit de Malinese hoofdstad Bamako ontvangen. “Ze wilden een eindejaarsgebak leren maken en zo hun opleiding vervolmaken”, legt Ludo uit. “We wilden hen met slagroom leren werken. Maar dan is uitgekomen dat het bij hen veel te warm is. Als het 40 graden is, ben je natuurlijk niets met slagroom.”
Ook een koude vleesmaaltijd kon niet doorgaan, aangezien de bezoekers uit Mali moslims waren en dus geen hesp aten. Een visschotel dan maar.
In 1982 vierde de klas van 1960 het 25-jarige jubileum met een Taart van de Vriendschap in de Handelsbeurs in de Borzestraat, vlak bij de Meir. “We zijn anderhalf jaar bezig geweest om dat op poten te zetten”, vervolgt Ludo. “We hebben alle ingrediënten gratis bij elkaar kunnen krijgen door verschillende organisaties aan te spreken. Er hebben 7.400 en nog wat mensen met een beperking