“Die jongen kan een hele dag lopen”

Het verhaal van Joakim Maehle heeft wat weg van dat van Thomas Meunier. Nooit het toptalent in de jeugd, pas twee seizoenen geleden omgevormd tot rechtsback en toch kon de pas 21-jarige Deen deze winter voor 11,5 miljoen euro naar de Premier League. En net als de PSG’er had hij ook bij een andere Belgische club kunnen spelen.

In zijn geval: AA Gent.

“Wat is er in vredesnaam aan de hand?” Wanneer Annemette Maehle en haar man Ole Pedersen vernemen dat de 19-jarige Joakim, de middenste van drie zonen, naar België kan, kijken ze elkaar fronsend aan. Een maand eerder, op 2 oktober 2016, wonen drie Belgen de match Aalborg - Sönderjyske bij. Rik Vande Velde, op dat moment sportief directeur van KV Mechelen, Genk-scout Marcel Nies en Evert Maeschalck, spelersmakelaar van onder anderen Hans Vanaken en met SportPlus zeer vertrouwd met de Scandinavische markt. Aalborg en Maehle verliezen die avond, maar Maeschalck noteert de naam van de 19-jarige rechtsback.

Wanneer hij drie dagen later Gunther Schepens tegen het lijf loopt tijdens Roeselare - Lommel, tipt Maeschalck de Deen aan de scout van AA Gent. Een week later belt Schepens terug. Bij Gent zijn ze laaiend. Na het bekijken van de beelden én de zegen van Hein Vanhaezebrouck, wordt scout Gilbert De Groote uitgestuurd naar Denemarken. Michel Louwagie is al vlug bereid om flink te betalen, meer zelfs dan de 1,3 miljoen die Genk een half jaar later op tafel zal leggen. Maar Aalborg noch de speler zelf willen op dat moment meewerken aan een transfer.

“Die interesse kwam te vroeg. Joakim speelde pas een half jaar als prof en achtte de overstap te snel”, zegt zijn mama. “Maar dat vonden wij een half jaar later nog steeds, toen hij naar Genk ging. We begrepen niet wat er allemaal gebeurde. Toen hij dertien was, zat hij vaak op de bank en speelde hij met de tweede of zelfs de derde ploeg. Je hoort zoveel verhalen over jonge voetballers die naar het buitenland vertrekken en mislukken. We maakten ons dan ook zorgen, maar dat vertelden we niet aan Joakim. Als hij dat wil, dan moeten we er zijn voor hem. Met zijn voetbal konden we hem niet helpen. Ernaast wel. Zijn eerste twee maanden in Genk zijn we daar gebleven. Ondertussen hebben we al een keer of negen in België verbleven. Maar hij kan zijn plan trekken. Mijn man en ik werkten allebei fulltime (als vertegenwoordiger en bankbediende, red.).

We hebben onze zonen altijd op het hart gedrukt dat hun thuis geen hotel is. Poetsen, koken: dat moesten ze zelf leren.”

TRAININGSPELER

AA Gent onderneemt na Nieuwjaar geen tweede poging meer . In de zomer waarin Thomas Foket medisch wordt afgekeurd door Atalanta, trekt het Dylan Bronn aan. Genk, dat Maehle ook krijgt getipt door Maeschalck, scout hem ondertussen intensief en ziet in hem een opvolger voor Timothy Castagne. Technisch directeur Dimitri de Condé en zijn scouts zijn danig onder de indruk van zijn longinhoud. Terecht. De laatste twee keer dat Genk de YoYo-test organiseerde - een loodzware intervaloefening die eindigt aan 24 kilometer per uur - liep Maehle die uit. De Deen is op fysiek vlak een monster, primus bij Aalborg en Genk, goed voor ruim elf kilometer per wedstrijd, waarvan minstens een kilometer aan hoge snelheid.

“Die jongen kan een hele dag lopen”, zegt Lars Sondergaard, de coach die Maehle liet debuteren bij Aalborg. “Toen Joakim bij de A-kern kwam, hadden we net zes jongens van de U19 een profcontract gegeven. Hij was de laatste. Was er maar ruimte voor vijf contracten geweest, dan had hij er wellicht geen gekregen. We namen hem erbij als trainingspeler, iemand die we op training op verschillende posities konden inzetten. Joakim was opgeleid als vleugelaanvaller, maar je kon hem overal zetten. Omdat we een aanvallende rechtsachter nodig hadden, lieten we hem daar spelen bij de reserven.”

Tot een van de backs geblesseerd uitvalt en Maehle, gloednieuw in die rol, een kans krijgt. “De eerste keer dat hij startte, verloren we van Lyngby met 1-0. Door een strafschop, veroorzaakt door… Joakim. (lacht) Maar ik vond hem de beste man op het veld. Hij greep zijn kans met beide handen.”

NIEUWE MEUNIER

Twee jaar later is Maehle een van de motoren van titelfavoriet Genk, zoals Thomas Meunier dat was bij Club Brugge, niet toevallig degene met wie Philippe Clement hem vaak vergelijkt. Na een aanpassingsjaar bij Genk waarin er vooral aan zijn verdedigende spel geschaafd werd, lijkt hij nu al te goed voor België. “Hij is op zijn leeftijd de beste rechtsback in Europa”, vindt Evert Maeschalck.

Zijn eerste coach wrijft zich nog steeds in de ogen dat de Maehle-raket sinds zijn lancering met zo’n rotvaart de hoogte in schoot. “Al heeft hij het voordeel dat hij nooit slecht speelt. In zijn minste wedstrijden haalt hij nog steeds voldoende niveau. Omdat hij het gewend is hard te werken. Joakim is een eerder stille maar ontspannen jongen. Hij mist geen enkele training, geeft zich voluit en is nooit bang.”

Waar heeft hij die genen vandaan? Vader voetbalde weliswaar, moeder speelde handbal, maar beiden op een laag niveau. “Die longinhoud heeft hij niet van mij”, lacht zijn mama. “Hij deed aan gymnastiek en speelde handbal, maar voetballer, dat zou hij hoe dan ook worden. Zijn eerste wedstrijd speelde hij al toen hij 2,5 jaar oud was, in een ploegje waar zijn vader trainer was. Dat hij altijd moest vechten voor zijn plaats, heeft hem gehard. En wij komen uit Ostervra, een dorpje van 1.700 inwoners in Jutland, het noorden van Denemarken. Denen van deze streek staan erom bekend harde werkers te zijn.”

Net als Aalborg trouwens, een voetbalclub van de arbeidersklasse waar gehamerd wordt op ijver en bescheidenheid. En waar ze vandaag, na het geweigerde bod van Southampton van 11,5 miljoen euro, geen greintje spijt hebben dat hij voor ‘slechts’ 1,3 miljoen euro werd verkocht aan Genk. “Wij gunden hem die transfer, want hij ontwikkelde zich razendsnel”, zegt sportief directeur Allan Gaarde. “In een gesprek voor hun komst naar de A-kern vroeg ik aan elke van zijn generatiegenoten wie eerst zou doorbreken. Niemand die dacht dat het Joakim zou worden.”