“Ik kreeg gewoon de kans niet”

Waarom topcoach in Bernd Storck (56) pas nu naar boven komt

Coach Bernd Storck, in september aangespoeld zonder enige naam, en Moeskroen, die combinatie wordt stilaan sensationeel: nu al 12 op 12 en reuzendoder. En bewondering bij vriend en vijand. Dan denk je toch: die is echt te goed voor Moeskroen. Maar begin er niet over, de 56-jarige Duitser houdt vol: “Ik spreek geen ambities uit. Ik deed het voor mezelf. Bewijzen dat ik het kan. ”

Ergens een kwartier ver in ons gesprek roept de vroegere assistent en jeugdcoach het al uit: “Hoe het komt dat ik mij als hoofdcoach nooit kon bewijzen? Omdat ik nooit de kans kreeg!”

Maar nog een kwartier later vraagt hij: “Maak er a.u.b. geen artikel van à la Ik ben

klaar voor een topclub. Zeg ik níét, uit respect voor Excelsior Moeskroen.”

Hij mag dan níét zeggen wat hij wil, wat Bernd Storck, ingehaald na een 0 op 18, bij Les

Hurlus heeft neergezet, is zonder meer indrukwekkend. 6 op 6 tegen Gent, 4 op 6 tegen Genk, gewonnen van Anderlecht en gelijk tegen Standard. En 12 op 12 sedert de winterstop – de kampioen van 2019 alvast. In elk geval nu al gered, met nog vijf matchen te gaan. Dankzij telkens een voortreffelijke flexibele 4-3-3- of 4-4-2organisatie, waarvoor hij véél lof kreeg van topcoaches Michel Preud’homme en Jess Thorup. En met prettig technisch bewegingsvoetbal, ondanks de beperkte spelersgroep. Dat de Duitser een begeesterde en keihard werkende coach én een innemende gentleman is, rustig langs de lijn en niet te beroerd om zich publiek te verontschuldigen voor de gemene tackles van zijn spelers, is ook al meegenomen.

Speedcourt en ijsbaden Dan rijd je al eens naar Moeskroen met de gedachte: die moet toch klaar zijn voor

de top?

“Neen, ga ik niet op in. Het moet over Moeskroen en mijn methodologie gaan.” Waarop een halfuur lang een enthousiast betoog volgde. Hoe hij van 24 individualisten dankzij heel veel persoonlijke gesprekken – “Ik bestudeerde elk cv en elk karakter.” – een hecht team maakte: “Jong en oud, iedereen gelijk!” Wat Benson zo deed opleven: “Ik zei meteen: Als je mij nú niet volgt, moet je weg… Weet je dat je de club 1,2 miljoen euro kost? En met welke

auto rijd je?” Hoe hij Awoniyi weer een ‘thuis’ heeft gegeven. Waarom Moeskroen als enige club in België een speedcourt installeerde om de reactiesnelheden te trainen. Hoe hij gisterochtend zijn spelersgroep ondervroeg. “Gentlemen, wat deed Man U verkeerd tegen PSG?” Hoeveel vertrouwen ze wel krijgen: “Ik wil met mijn ploeg tegen de beste club van Europa spelen, no problem.”

Hoe hij tijdens de winterstage zijn spelers in groepjes van zes zelf een elfpuntenplan Zo kunnen we beter worden liet opstellen. Maar ook hoe het een eeuwigheid duurde tot Moeskroen van de gemeente de gevraagde ijsbaden in het stadion kreeg.

Kortom: hoe het lelijkste eendje van eerste klasse, een bende legionairs eigenlijk, een revelatie werd. Maar zelfs dan moet je niet half lachend afkomen met: “Was je er zes matchen eerder, Moeskroen speelde Play-off 1.” Of bedenken dat hij nu wel eens een kans hogerop verdient. Want in Duitsland bleef de vroegere verdediger van Borussia Dortmund blijkbaar voor eeuwig máár de assistent-coach van Jurgen Röber, met wie hij vooral bij Hertha Berlijn successen haalde. Na het EK als bondscoach van Hongarije bleef hij zelfs een jaar werkloos. Mogen we ons dan vandaag afvragen hoe het komt dat hij zich op clubniveau eigenlijk nu pas, op zijn 56e, manifesteert als de héle goeie coach die hij is?

Fel: “Omdat ik nooit eerder de kans kreeg het te bewijzen! Ook niet in derde of vierde klasse. Zelfs een gesprek was te veel gevraagd. Dat etiket van assistent... Weet je, Moeskroen is niet eens het beste wat ik neerzette. Wat ik in Kazachstan deed, was straffer: toen stond Almaty met nog 14 matchen te gaan nog 8 punten achter. Maar wie weet dat?”

Kans gepakt

Gelukkig zijn vriend Röber, die hem als TD van Moeskroen naar Le Canonnier haalde. “Ik zei: Ik wil die kans! Al besefte ik dat ik voor altijd kon mislukken.” Dát hij ze gegrepen heeft! Misschien is de coach die op die manier een warrige club als Moeskroen redde meer ‘topcoach’ dan een coach van een topclub?

“Neen, een topclub coachen is

niet makkelijker dan Moeskroen. Zoals Ruud Vormer zich gedroeg bij zijn vervanging, dat vraag psychologie, hoor. Maar bij de Hongaarse nationale ploeg werkte ik ook met sterren, no problem. Wat telt is: my way!”

En naar waar die weg leidt na dit seizoen – er is een optie om zijn contract te verlengen – moeten we niet meer vragen, zeker?

“Neen, uit respect voor mijn contract, de club en mijn spelers die zo in mij geloven. Vandaag zeg ik nog niets over mijn toekomst. Morgen ook niet. En ik wil ook aan mijn gezin denken – na tien jaar zijn we nog maar pas in december getrouwd. Ze hebben al veel opofferingen gebracht. Weet je wat: als ik binnen twee maanden meer zicht heb op mijn ambities en toekomst, bel ik je.” (lacht)

Ja! Tegen dan zoeken Club Brugge en Anderlecht misschien al een nieuwe coach voor volgend seizoen. “Hij heeft absoluut de kwaliteiten om een Belgische topclub te trainen”, zei spits Awoniyi, zijn uitgekiende wintertransfer, vorige week al in een interview. En die trainde al onder Jürgen Klopp. “Schei uit, man. Denk ik niet aan. Ik deed het voor mezelf. En mijn gezin, dat altijd achterbleef. Bewijzen dat ik het kon.”

“Nee, ik zeg nog niks over mijn toekomst. Morgen ook niet. Uit respect voor mijn spelers, die zo in mij geloven.” Bernd Storck Coach Moeskroen

FOTO BELGA Weinigen doen het Bernd Storck na: van een lelijk eendje als Moeskroen een revelatie maken.