Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Antwerp voor Anderlecht in de stand? Dat is 31 jaar geleden
De topper tussen Antwerp en Anderlecht, zondag op de Bosuil, is voer voor liefhebbers van statistieken. De leukste? Het blijkt niet minder dan ruim 31 jaar geleden dat Antwerp voor Anderlecht stond in de stand, voorafgaand aan hun duel op de Bosuil, net z
Een legendarische wedstrijd, in al zijn facetten. Antwerp stond aan de leiding, Anderlecht op de vierde plaats. De Bosuil puilde uit, met 40.000 toeschouwers (42.000 zelfs, volgens onbevestigde bronnen), terwijl er ‘officieel’ maar iets meer dan 30.000 binnen zouden kunnen. En met een grootse triomf: de troepen van Kessler (met spelers als De Coninck, Mariman, Smidts, Lehnhoff, Poortvliet, Van Rooij, Van der Linden en Cnops in de rangen) wonnen met 2-0.
Een glansrol was weggelegd voor invaller-joker Francis ‘Cisse’ Severeyns, die dat seizoen een topjaar beleefde en met 24 goals topschutter zou worden. “Ik had de week voor die match misschien het beste getraind ooit, maar toch zette Kessler mij op de bank”, herinnert het Antwerpicoon zich. “Cies, ik heb een plannetje, zei de coach vooraf. Hij liet Harry Cnops starten, met de opdracht om Adri van Tiggelen van Anderlecht een uur lang zo moe mogelijk te maken. Daarna zou ik inkomen en ‘de match beslissen’, volgens Kessler.”
“En geloof het of niet, zo gebeurde het ook. In de 57ste minuut kwam ik op het veld, het was nog steeds 0-0. Na nog geen vijf minuten speel ik met een dribbel Lehnhoff vrij, die aflegt naar Poortvliet: 1-0. En een kwartier later kwam een van de mooiste goals uit mijn carrière – alleen die goal tegen Parma kan daar aan tippen. Van Rooij speelt met zijn waanzinnige linker Van der Linden vrij en die lobt Munaron. Maar ik had het gevoel dat die bal tegen de lat zou vallen, dus ik spurt mee naar voor, met Van Tiggelen naast mij. De bal valt ook effectief tegen de lat, botst terug op het veld en ik gooi me met een acrobatische sprong naar de bal. Van Tiggelen wil hem wegtrappen, maar hij vliegt tegen mijn rechtervoet en zo in de goal. Een waanzinnig doelpunt. Ik was toen echt van de wereld. En Kessler, die kreeg gelijk. Want ik had de snelle Van Tiggelen wellicht nooit kunnen bijhouden als ik toen al 75 minuten gespeeld had. (lacht)”
Later dat seizoen zou Anderlecht thuis snoeihard revanche nemen, met een zware 6-0pandoering, maar vooral de herinnering aan een van de strafste wedstrijden op de Bosuil blijft overeind. Antwerp zou in het seizoen 1987-1988 uiteindelijk derde worden, na Club Brugge en KV Mechelen, maar vóór Anderlecht. “En als het dat seizoen een beetje had meegezeten, waren we kampioen geworden”, zegt Severeyns. “Maar Van der Linden wordt vlak na de winterstop lang geschorst door een rode kaart, Harry Cnops valt geblesseerd uit… Maar bon, die 2-0 tegen Anderlecht, die pakken ze mij nooit meer af.”