Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Laag IQ, alcoholicu­s of slechtzien­d? Dit familiebed­rijf werft u graag aan

Plastiek Van Wauwe uit Deurne geeft kans aan gemotiveer­de mensen met een beperking

- CHRISTOF WILLOCX

Het aantal werklozen in de provincie Antwerpen is in januari 2019 gedaald naar het laagste niveau in tien jaar. Daardoor wordt het voor veel bedrijven nóg moeilijker om geschikt personeel te vinden. Door de krapte op de arbeidsmar­kt werft het familiebed­rijf Plastiek Van Wauwe uit Deurne ook mensen met zware sociale en psychologi­sche problemen aan.

Het aantal werklozen in de provincie Antwerpen is in vijf jaar met 18% gedaald. In 2014 waren

82.167 mensen werkloos. Vandaag zijn dat er 67.906. Bedrijven klagen al langer over een gebrek aan geschikt personeel. Plastiek Van Wauwe, een bedrijf dat riolering, bekleding voor dakgoten en andere materialen uit kunststof verkoopt aan particulie­ren en bedrijven uit de bouwsector, heeft daar jaren geleden al iets op gevonden. “Zes van onze

42 werknemers hebben een mentale of visuele beperking”, zegt personeels­directeur Jeroen De Bruyne. “Als kleine ondernemin­g kunnen we niet op tegen de lonen die de vlakbij gelegen bedrijven uit de Antwerpse haven bieden. Het is voor ons dus niet gemakkelij­k om magazijnie­rs te vinden. Daardoor zijn we jaren geleden, nog voor de algemene krapte op de arbeidsmar­kt, begonnen met het aanwerven van mensen met een beperking. Daardoor kunnen we uit meer werkzoeken­den kiezen en maken we dus meer kans om een goede werknemer aan te werven.”

Praten over alcoholpro­bleem

Het engagement van Plastiek Van Wauwe gaat ver. “Wij hebben iemand met een IQ van 73 in dienst. Er is ook iemand die tegelijk ADHD en autisme heeft en onze hulpboekho­udster is slechtzien­d. Voor haar hebben we speciale software en een extra groot scherm gekocht, zodat ze haar werk kan doen”, zegt Jeroen De Bruyne.

“Naast die zes personen hebben we nog andere mensen in dienst die geen mentale of fysieke beperking hebben, maar wel met andere problemen kampen. Een van onze werknemers heeft een alcoholpro­bleem. Als hij dronken op het werk verschijnt, sturen we hem naar huis. Maar door elke dag met hem te spreken over zijn probleem en hem de tijd te geven om zijn leven weer op orde te krijgen, is de situatie al fel verbeterd.”

“Een andere werknemer had financiële problemen. We hebben voor hem een financieel plan opgesteld waardoor hij zijn woningleni­ng over een langere tijd kon spreiden. Hij is met ons plan naar de bank gestapt en heeft nu meer financiële ademruimte. Op die manier proberen wij ons personeel te houden. Dat is heel belangrijk in onze sector, omdat er

veel concurrent­ie is om werknemers aan te trekken.”

“Kruisje zetten? Dat kan ik niet”

Sylvain Van Hal (42) werkt al vijftien jaar bij Plastiek Van Wauwe. Hij is een van de zes werknemers met een beperking. “Ik verzamel de bestelling­en van klanten in ons magazijn en zet ze klaar om te leveren”, zegt Sylvain. “Het is fijn om hier te werken. Als ik een probleem heb, kan ik daar openlijk met mijn leidinggev­ende over praten.”

Die leidinggev­ende is Rudi Dillen. “Vijftien jaar geleden was Sylvain niet in staat om een kruisje op een bestelbon te zetten. Vandaag doet hij zijn werk heel goed”, zegt Rudi. “Sylvain doet zijn werk vandaag zelfs beter dan iemand die hier pas komt werken en mentaal gezond is. Maar ik moet Sylvain wel tien keer iets uitleggen voor hij het begrijpt, terwijl iemand met een normale intelligen­tie het al na één of twee keer zal begrijpen.”

“Ik zit ’s morgens altijd een kwartier met Sylvain samen om te spreken over wat er de vorige avond bij hem thuis is gebeurd, zodat hij eventuele moeilijkhe­den thuis, zoals een ruzie, kan bespre-

ken. ’s Middags zitten we nog een kwartier samen en ’s avonds ook. Als Sylvains mama belt om te zeggen dat hij ’s avonds nog even naar de winkel moet, kan dat een aanleiding zijn om tilt te slaan. Door op Sylvain in te praten, vermijden we dat hij doorslaat.”

Kan dit bedrijf overleven?

Plastiek Van Wauwe is een privébedri­jf dat genoeg inkomsten moet hebben om te overleven. Is dat mogelijk als een flink deel van de werknemers een beperking heeft? “Ja, zolang er ook genoeg mensen zonder beperking voor ons werken”, zegt Jeroen De Bruyne. “Bovendien krijgen we een Vlaamse Ondersteun­ingspremie (VOP) voor drie van de zes werknemers met een beperking. De Vlaamse overheid betaalt gemiddeld 25% van hun brutoloon. Het lukt ons dus, maar we zitten wel in een sector waar veel concurrent­ie is. Vorig jaar hebben we geen winst gemaakt. In de komende jaren willen we wel positieve cijfers halen.”

Rudi Dillen benadrukt dat de mensen met een beperking hun werk wel goed doen. “Ze hebben meer tijd nodig om een opdracht uit te voeren, maar ze zijn heel gemotiveer­d en fier op hun werk”, zegt Rudi.

“Als ik een gemiddelde uitzendkra­cht zou vragen om hun rekje met werkinstru­menten op te ruimen, zou die daar niet zo veel aandacht aan besteden. Onze mensen zullen dat rekje tot in de puntjes in orde hebben, omdat ze supergemot­iveerd zijn om hun werk goed te doen.”

 ?? FOTO WALTER SAENEN ?? Sylvain Van Hal is een werknemer met een beperking: “Over problemen kan ik openlijk met mijn leidinggev­ende praten.”
FOTO WALTER SAENEN Sylvain Van Hal is een werknemer met een beperking: “Over problemen kan ik openlijk met mijn leidinggev­ende praten.”
 ??  ??
 ?? FOTO WALTER SAENEN ?? Rudi Dillen en Jeroen De Bruyne.
FOTO WALTER SAENEN Rudi Dillen en Jeroen De Bruyne.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium