Gazet van Antwerpen Stad en Rand

100-jarige Georges koopt nog tweedehand­s Mercedes

Www.gva.be/georges

- ANDREAS ROTTY

Om zijn enige overgeblev­en familie te zien of om eenzame dames naar de winkel te escorteren: Wilrijkena­ar Georges Moris kan geen dag zonder auto. Hij is 100 jaar oud en heeft nog maar net een tweedehand­s Mercedes op de kop getikt. “Ik rijd al heel mijn leven en heb nog nooit een accident gehad.”

“Wacht even, er komt een camion”, waarschuwt onze attente fotograaf in de passagiers­stoel van Georges. We bollen uit zijn garage achteruit de Cyriel Buyssestra­at in. “Daar waren we wel voor geweest”, zegt Georges zelfverzek­erd.

Een hele rist paserende voertuigen verhindert de doorgang. “Nu zijn ze het aan het uithangen.” Hij heeft op 9 februari zijn honderdste kaars uitgeblaze­n, maar Georges is ongelofeli­jk kwiek en aandachtig voor zijn leeftijd, en zo rijdt hij ook het asfalt op als het vrij is.

“Naar waar willen jullie? Een klein rondje is goed?” We kunnen hem tijdens dat rondje niet betrappen op onvoorzich­tigheden. Twintigers zouden een puntje kunnen zuigen aan zijn rijstijl. Fysiek en mentaal lijkt hij alles volledig onder controle te hebben, alleen zijn gehoor is achteruitg­egaan. Zijn Mercedes C220 met automatisc­he versnellin­g houdt hij netjes in orde. Het is zijn vierde wagen en hij heeft hem nog maar onlangs gekocht. “Uit mijn vorige kwam een tijd geleden plots een steekvlam toen ik de straat opreed, het zal een kortsluiti­ng geweest zijn”, vertelt hij. Hij zal zeker geschrokke­n zijn, maar heeft het niet aan zijn hart laten komen. “Ik kan geen dag zonder auto. Ik heb even een vervangwag­en gekregen en dan deze tweedehand­swagen gekocht. Het was een koopje, de wagen is nog zeer goed in orde.”

250 kilometer per week

Georges kan niet zonder omdat zijn sociaal contact ervan afhangt. “De enige familie die ik heb, is mijn neef. Die woont met zijn gezin in Testelt, bij Scherpenhe­uvel. Ik ga wekelijks met hen eten in Westerlo en dat is zo’n vijftig kilometer van hier.”

Zijn Mercedes is dus onontbeerl­ijk. “Ik ga ook wekelijks naar de Delhaize. Ik neem dan twee dames uit de buurt mee. Ze zijn ook op leeftijd en alleenstaa­nd, ze kunnen anders moeilijk hun boodschapp­en doen.” Zo legt Georges naar eigen zeggen zo’n 250 kilometer per week af.

Een 100-jarige die nog dagelijks de baan op gaat, het is niet iedereen gegeven. Er zijn mensen die het onverantwo­ord vinden. “Wat een ander denkt, maakt mij niet uit. Jonge gasten kennen geen voorzichti­gheid meer. Ze fietsen dikwijls met drie naast elkaar. Ik rijd al heel mijn leven en heb nog nooit een accident gehad.”

Bonus-malus -2

Dat betekent dat hij de laagste bonusmalus heeft bij zijn autoverzek­ering: -2. “Soms vraag ik me wel af of ik volgend jaar nog verzekerd zal worden. Ik weet het niet. Maar afgelopen 21 december heb ik alvast mijn keuringsbe­wijs gekregen, dus tot die datum volgend jaar zit ik zeker nog goed.” Dan moeten we toch zijn geheim eens vragen: hoe rek je het tot 100, en dat met zo’n dynamisch voorkomen? “Ik weet het ook niet exact. Misschien zit het in mijn genen, mijn moeder is 96 geworden. Ik heb vroeger wel als zelfstandi­ge veertien uur per dag gewerkt en later als bediende negen jaar voorbij mijn pensioen.”

 ?? FOTO ?? Georges: ‘‘Ik neem wekelijks twee alleenstaa­nde dames op leeftijd mee naar de Delhaize. Ze kunnen anders moeilijk hun boodschapp­en doen.’’
FOTO Georges: ‘‘Ik neem wekelijks twee alleenstaa­nde dames op leeftijd mee naar de Delhaize. Ze kunnen anders moeilijk hun boodschapp­en doen.’’

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium