Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik ben blij dat ik in tatoeëren mijn weg heb gevonden”
Vinnie Stones van Sin Sin Tattoo jurylid in derde seizoen ‘Ink Master, Meesters van de Lage Landen’
Op Spike begint maandag het derde seizoen van Ink Master, Meesters van de Lage Landen. Acht duo’s uit België en Nederland nemen het daarin tegen elkaar op om uit te maken wie de beste tattooshop van de Benelux heeft. Een van de juryleden is de Antwerpse tatoeëerder Vinnie Stones (42).
Ink Master valt te vergelijken met Bake Off Vlaanderen, maar dan zonder de patisserie en zonder de hobbykoks. In de eerste twee seizoenen namen tien tatoeëerders het tegen elkaar op om de titel en de daarbij horende geldprijs te winnen. De winnaars waren telkens Vlamingen en van het vrouwelijke geslacht: Djoels en Joyce om precies te zijn.
Het derde seizoen ziet er ietwat anders uit. Vanaf maandag nemen acht tattooshops het tegen elkaar op om uit te maken wie de beste is. Het programma wordt gepresenteerd door Dennis Weening, in de jury zitten Robert Aalbers en Vinnie Stones.
Dat Vinnie Stones werd gevraagd voor het programma is niet zo vreemd. De veertiger tatoeëert al twintig jaar en heeft sinds twaalf jaar een eigen shop in de Antwerpse Kammenstraat: Sin Sin Tattoo. “Maar ik heb er zelf het raden naar hoe ze bij mij zijn terechtgekomen. Ik heb geen televisie – geen tijd voor – en ik kende het programma niet. Het is te zeggen, de Amerikaanse versie kende ik wel, maar ik wist niet dat er hier ook een versie van bestond.”
Er doet geen Antwerpse tattoo- shop mee aan het programma, wel een uit Turnhout: Silver Shade. “Bij mijn weten is dat de enige tattooshop uit de regio die meedoet. De naam van de shop was wel nogal eh… ongelukkig. Zeker de Nederlanders hadden moeite met het uitspreken van ‘shade’, wat soms voor grappige toestanden zorgde.”
Groeien
Of hij zelf ooit aan de show zou meedoen als kandidaat? “Bwoah, het is zeker geen slecht idee om als jonge beginnende tatoeëerder deel te nemen. In de drie weken dat we deze reeks van Ink Master hebben opgenomen, zie je de kandidaten ook echt groeien. Uiteindelijk draait tatoeëren vooral om talent en trucs. Je moet weten hoe je een driemaster gemakkelijk kan tekenen, anders loopt het gegarandeerd mis.”
Om zo’n trucs te leren, gaan beginnende tatoeëerders een apprenticeship aan bij een gevestigde naam. Zo’n ‘stage’ duurt ongeveer twee jaar. “In Antwerpen is er een tattooschool, wat echt compleet van de pot gerukt is. Daar leer je zogezegd in drie weken tijd het vak, waarna je jezelf tatoeëerder mag noemen. Een tatoeëerder met een diploma, on-ge-loof-lijk.” Vinnie heeft zelf geen diploma, denkt hij. Hij heeft op Don Bosco gezeten in Hoboken, waar hij metaalbewerking volgde. “Maar ze hebben mij buiten gesmeten. Daarna heb ik deeltijd onderwijs gevolgd, twee weken naar de les gaan en dan twee weken werken. Ik vond geen deftige job en heb toen twee jaar in de blikfabriek gewerkt in Hoboken, aan de lopende band was dat.”
Boutenklopper
Toen hij 18 jaar werd en van school mocht, heeft hij een hele rits aan jobs gehad. “Ik ben plafonneur geweest, samen met mijn vader. Hij had graag gehad dat ik hem zou opvolgen, maar dat zag ik niet zitten. Daar is hij lange tijd kwaad om ge- weest. Vervolgens heb ik nog sprinklerinstallaties en garagepoorten geïnstalleerd, wat ook niet ideaal was, maar het sloot tenminste wel meer aan op mijn studies als metaalbewerker. Wat heb ik nog gedaan? Oh ja, ik ben ook geruime tijd boutenklopper geweest. Die hebben ze nodig als chemische fabrieken een shutdown doen omdat er moet worden schoongemaakt. Dan leggen ze de fabriek, of stukken ervan, een paar weken stil en mochten wij opdraven om alles uiteen te halen. Dat verdiende niet slecht, maar een carrière wilde ik daar ook niet van maken. Toen ben ik beginnen tatoeëren, ik ben blij dat ik daar mijn weg in heb gevonden.”
Zijn ouders zijn niet langer boos omdat hun zoon geen plafonneur is geworden. “Nee, ze zijn fier op me. Da’s toch raar eigenlijk. Als je jong bent en je rebelleert, zijn ze kwaad. Maar als je ouder wordt en je hebt je eigen weg gevolgd, zijn ze fier. Mijn vader heeft zijn hele leven gewerkt, van zijn 13 jaar, en leeft nu van een invaliditeitsuitkering. Hij vindt het jammer dat hij zelf niet meer zijn zin heeft gedaan vroeger.”
Naar Amerika
Vinnie groeide op in Hemiksem en woont er momenteel ook met zijn Amerikaanse vrouw Stephanie en zijn zoontje Johnny. “Maar in mei verhuizen we naar Los Angeles. Ik heb het hier gehad. Niet alleen het weer steekt me tegen, het hele systeem is hier gewoon fucked up.”
En de winkel in de Kammenstraat dan? “Die blijft bestaan. Ik zal nog altijd opIk moet mijn gezin onderhouden en het zal wel even duren voor ik in de States eigen cliënteel heb.”
Vinnie Stones Sin Sin Tattoo “Als je jong bent en je rebelleert, zijn je ouders kwaad. Maar als je ouder wordt en je hebt je eigen weg gevolgd, zijn ze fier.”
Sin Sin Tattoo, Kammenstraat 63, Antwerpen, 0496.61.77.48, Instagram: @vinniestones
Ink Master, Meesters van de Lage Landen Shop Wars, vanaf ma 18/2, Spike, 21.30u