Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Ariana Grande
ARIANA GRANDE Thank U, Next
Verdriet omzetten in een triomf: de Amerikaanse zangeres Ariana Grande begint daar stilaan haar handelsmerk van te maken. Het brave Disneyprinsesje dat door een gruwelijk incident – de terroristische aanslag tijdens haar concert in Manchester – plots wereldwijd over de tongen ging, toonde zich van haar krachtigste kant met een benefietconcert in datzelfde Manchester. Het eerste album dat ze na die aanslag uitbracht – Sweetener – haalde eind 2018 veel eindejaarslijstjes. Zonder haar frisheid te verliezen groeit Grande, nog altijd maar 25, door tot een volwassen artiest, een tikje stouter maar nooit zo platvloers als concurrenten die alleen door pikante clips of relletjes de headlines halen. Een half jaar later is daar al Thank U, Next, alweer een nieuw album waaraan Grande maar twee weken gewerkt zou hebben en dat opnieuw verdriet verwerkt tot knappe popmuziek. In de tussentijd stierf Mac Miller, ooit haar liefje, en geraakte het uit met verloofde Pete Davidson. Thank U, Next klinkt eerst een beetje als eenheidsworst, zoals veel mainstream popalbums waaraan een roedel co-auteurs meeschreef. En dat ze in In My Head heel even schrikbarend klinkt als Mariah Carey, kunnen we niet zomaar door de vingers zien. Maar daar eindigt het slechte nieuws. Helemaal zonder guests – zelfs van vriendin Nicki Minaj is deze keer geen spoor – is Grande meer dan ooit zichzelf in liedjes die soms beschouwend of zelfs rancuneus zijn, maar die vooral het leven vieren. Geef Thank U, Next even, en je merkt hoe Grande steeds zelfzekerder haar plekje tussen soulpop, hiphop en r&b afbakent. Terwijl anderen bekvechten om de aandacht, is Ariana Grande stilletjes op de troon gaan zitten. Krijg ze daar maar eens af.