“Ik zal ook hier moeten vechten voor mijn plek”

Kind van het huis JORDI VANLERBERGHE begint aan zijn vijftiende seizoen voor Malinwa

Jordi Vanlerberghe (23) is weer thuis. In 2017 vertrok de Duffelaar door de grote poort naar Club Brugge. Veel vroeger dan voorzien keerde de middenvelder terug naar de heimat. “Ik beschouw dit niet als een falen, wel als een stap voorwaarts.”

Het is wennen voor Vanlerberghe. Sinds zijn verhuis twee jaar gelden onderging het AFASstadion een gedaanteverandering. “De vernieuwde tribunes kende ik al, maar de binnenkant had ik tot deze week nog niet gezien. Netjes, meer moet dat niet zijn.”

Bij de eerste thuismatch tegen landskampioen Genk was Vanlerberghe een opvallende gast. “Ik had toen voor mezelf al uitgemaakt dat ik wilde terugkeren. Toen deze uitleenmogelijkheid zich aanbood, heb ik niet getwijfeld. Dit wordt mijn vijftiende seizoen bij de club. Die band wis je niet zomaar uit.”

Nooit zoveel duels in één seizoen

Voor Vanlerberghe wordt het dus een tweede uitleenbeurt in evenveel jaren. Vorig seizoen vond hij onderdak bij Oostende, dat zich als een grijze muis door de competitie wurmde. “Er werd vrij negatief gedaan over Oostende, wat ik ergens wel begrijp. De laatste maanden waren gewoon niet goed. Maar als we in die bekerfinale hadden gestaan (het verloor in de halve finale tegen AA Gent, red.) was de perceptie helemaal anders. Nu bleven we met lege handen achter.”

Het moeilijke seizoen van de kustploeg was een leerproces voor Vanlerberghe. “Ik speelde

nooit eerder zoveel matchen (33 duels, 24 basisplaatsen, red.),

maar het was gewoon te wisselvallig. Een goede wedstrijd, dan weer een slechte. Daarom kan ik niet tevreden zijn. Ik hoop bij KV Mechelen constanter te worden.” Een basisplaats afdwingen Achter de Kazerne wordt geen kinderspel. De ploeg staat er, getuige de 7 op 9. “Ik zal moeten vechten voor mijn plek”, beseft Vanlerberghe. “Maar de kans dat ik hier speel, is wel groter dan bij Club Brugge. De coach (Philippe

Clement, red.) was heel open naar mij toe en kon niet garanderen dat ik dit jaar zou spelen. Daarom koos ik voor iets meer zekerheid, in mijn vertrouwde omgeving.” Ziet Vanlerberghe zijn vervroegde terugkeer als een falen? “Neen, helemaal niet. Ik vind het net een stap voorwaarts, want Mechelen staat qua professionaliteit veel verder dan twee jaar geleden. Ik betreur mijn keuze voor Club Brugge nog steeds niet. Ik weet dat ik het potentieel heb om er te spelen. Alleen is het nu het moment nog niet. Is het een doel om ooit nog voor een topclub uit te komen? Als ik neen zeg, zijn de supporters blij, maar dan lieg ik. Uiteindelijk wil iedereen altijd wel hogerop. Maar dat is nu niet aan de orde. Het wordt eerst en vooral een belangrijk jaar bij KV Mechelen. In het voetbal krijg je geen duizend kansen om te laten zien waartoe je in staat bent.”

Trouwen op 30 mei

Jordi Vanlerberghe hield enkele sterke vriendschappen over aan zijn eerste Mechelse periode. “Colin Coosemans, Mats Rits, Nils Schouterden… Die jongens hoor ik nog wekelijks tot zelfs dagelijks. De band die we toen hadden bij KV, was iets unieks. Dat uitte zich ook op het veld. We konden in de thuismatchen íédereen aan. Ik heb bij de huidige groep een gelijkaardig gevoel.”

Op 6 juni volgend jaar trouwt Rits met zijn vriendin, de week voordien - op 30 mei - stapt ook Vanlerberghe in het huwelijksbootje met zijn verloofde Sharon. Enig probleem: een dag later staat de finale om het laatste Europese ticket op het programma, wat dus mogelijk voor een prangend seizoenslot zorgt. “Aanvankelijk was die finale voor 24 mei voorzien, maar dat is nadien veranderd. Intussen lagen alle trouwplannen al vast. Ik heb dat ook meteen aangegeven toen ik hier tekende: ‘Er is één

dingetje…’(lacht) We lossen het probleem wel op als het zich stelt.” (knipoogt)

“Of het een doel is om ooit nog voor een topclub uit te komen? Als ik neen zeg, zijn de supporters blij, maar dan lieg ik. Uiteindelijk wil iedereen altijd wel hogerop.” Jordi Vanlerberghe Speler KV Mechelen

FOTO JORIS HERREGODS