Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Schapen maaien gras in stad
Jonge ondernemer Lukas (22): “Elke machine is er een te veel”
In plaats van bermen, parken, begraafplaatsen en bedrijfsterreinen te onderhouden met gierende bosmaaiers, kun je er ook een kudde van tweehonderd schapen op loslaten. Dat is het uitgangspunt van de jonge ondernemer Lukas Janssens (22), die als Antwerpse stadsherder zijn eigen zaak heeft opgestart. Sinds kort staan zijn schapen op de Campus Drie Eiken van de UAntwerpen.
Het is een atypisch decor voor een kudde schapen: bus 17 naar de Brouwersvliet, die ieder kwartier voorbij raast en daarachter het opvallende auditorium en onderzoeksgebouw O, met de afbeelding van studenten en docenten in de gouden aluminiumplaten op de gevel. De kudde van Lukas Janssens graast sinds een paar weken in Wilrijk en als het aan hem ligt, staan ze binnenkort ook langs de ring of in een van de parken of begraafplaatsen van de stad.
“In april ben ik gestart met mijn eigen bedrijf. Ik huur de schapen van Kemp vzw, waarmee ik samenwerk, en zoek opdrachtgevers in Antwerpen en de rand van de stad”, legt hij uit. “In de Kempen zijn er al kuddes die bepaalde gebieden begrazen, maar in de stad zie je amper schapen of koeien. Ik wil de landbouw terugbrengen naar de stad en zorgen voor een betere biodiversiteit.”
Stootbegrazing
Stootbegrazing heet de werkwijze van de Antwerpse stadsherder in het jargon: een grote kudde schapen eet in korte tijd alles kaal, zodat de grond niet te veel vertrappeld wordt, de kruiden en andere inheemse plantjes meer licht en ruimte krijgen om te groeien en insecten en vlinders weer eitjes leggen in het gras. Bovendien brengen de schapen via hun vacht zaden naar een volgende wei. “Een bosmaaier maakt niet alleen veel lawaai, maar maakt ook alles kapot en stoot CO2 uit. Op steil terrein is het ook moeilijk werken met die machines, bijgevolg is het ook erg duur. Begrazing door schapen kost tussen de 150 en 500 euro per dag, afhankelijk van het werk, de vegetatie en het soort terrein.”
Lukas probeert van de ene opdracht naar de andere te wandelen. “Schapen kunnen 12 km per dag wandelen en ze zijn het stadslawaai wel gewend. Soms wandelen we tussen de camions op de brug over het Albertkanaal in Oelegem, dan kijken ze niet eens op.”
Lukas Janssens studeerde af aan het PITO in Stabroek en volgde daarna nog een opleiding biologische landbouw bij Landwijzer vzw. “Daarvoor heb ik meerdere stages gedaan, onder andere bij een schaapsherder in de Franse Pyreneeën en bij Kemp vzw in Geel. Toen is het idee ontstaan om mijn eigen zaak op te starten. Mijn ouders komen helemaal niet uit de agrarische sector en toch roep ik al sinds mijn 5de dat ik boer wil worden.”
Ondertussen heeft hij opdrachtgevers in Ranst, Hemiksem, Niel en Wilrijk. “Ik kan er nog niet van leven, maar dat is bij andere ondernemers ook zo in de opstartfase. Ik woon nu bij mijn ouders, maar als ik meer opdrachtgevers heb, kan ik alleen gaan wonen en een eigen kudde kopen. Mijn vriendin studeert diergeneeskunde, hier vlakbij. Zij komt tijdens haar pauze vaak helpen.”
Moderne ondernemer Met een strakke website en een gsm die 24 uur per dag aanstaat,
is Lukas een moderne ondernemer. “Soms zien mensen mij hier staan tussen de schapen en vinden ze dat ik een luxejob heb. Maar het is geen nine to five. Ik ben altijd beschikbaar. Dat wil zeggen: geen vakantie, geen weekendjes weg, op zondagochtend om 7u sta ik hier ook. Dat is een bewuste keuze, want voor mij is het een droomjob. Maar als zatte studenten ’s nachts de omheining kapotmaken, wat al gebeurd is, dan kom ik uit mijn bed om ze te repareren.”