Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Bananen met asbest
Vandaag is op ‘t Eilandje een infovergadering gepland rond de fameuze Friendship Building, beter bekend als de Chiquita Building op ‘t Eilandje. Eerst werd ooit geopteerd voor een renovatie. Nu is duidelijk dat er een volledige afbraak komt. De reden is simpel: het immense gebouw bevat asbest. Naast fijn stof en andere luchtbevuilers is dat het laatste wat omwonenden over zich heen willen laten dwarrelen. Er zal dus een prima uitleg moeten worden verschaft en stevige garanties moeten worden gegeven.
Nogal wat inwoners van ‘t Eilandje fronsen nu al de wenkbrauwen bij de bouwwoede op ‘t Eilandje, met de Friendship Building zouden er nog liefst vijfhonderd appartementen bij komen. In theorie is dit bouwproject best verdedigbaar, omdat het om vervangingsbouw gaat en dus in principe geen open ruimte wordt afgenomen. Al blijft nog te bezien hoe ver in de omgeving het project zich zal uitstrekken. Ooit was naar verluidt hier een parkachtig gebied ingekleurd. De kans dat daar iets van overblijft, is redelijk klein.
Het blijft opmerkelijk hoe weinig groene verplichtingen bouwpromotoren meekrijgen vanwege de stad. Zoveel is onder meer duidelijk bij de bouw van het andere mastodontproject aan de Londenstraat en het Kattendijkdok. Maar eigenlijk is dat ook niet echt verwonderlijk. De stad vroeg en kreeg voor die grond liefst 16 miljoen euro, zo vernamen we. Best leuk voor de stadskas, maar zo werd een stuk openbare ruimte verkwanseld. Met een dergelijke grondprijs moet ook niemand verwonderd zijn dat de bouwpromotor én hoog én klein bouwt… Waar trouwens eerst werd voorgespiegeld dat niet hoger dan vier verdiepingen zou worden gebouwd, verrijzen nu zeven lagen. Bij projecten op ‘t Eilandje worden bestaande plannen telkens redelijk vlotjes aangepast, niet altijd ten goede van de bewoners. Wordt dit ook zo bij de Friendship-plannen? Vandaag weten we meer. De stad zou hoe dan ook een essentieel verschil moeten maken tussen projecten die een bestaand gebouw vervangen en deze waar openbare stadsruimte wordt opgeofferd. Voor al die grootse nieuwbouwplannen overal in de stad is het bovendien angstig afwachten hoe groot de belangstelling zal zijn, nu duidelijk is dat potentiële kopers én 21% BTW blijven betalen en geen recht op woonbonus meer hebben.
Dat het allemaal flink kan mislopen, werd bewezen in de eens als prestigieus geroemde zes hoge torens aan datzelfde Kattendijkdok. Fiere wachters over de wijk zouden het worden. Maar rentmeester en overnemer-eigenaar van een drietal torens was Optima, het failliet gegane en met fraude overladen bedrijf uit Gent van de heer Piqueur. De kater bleek enorm. Niet enkel had Optima na de overname de verkoopprijzen prompt met tienduizenden opgedreven terwijl tegelijkertijd aan de kwaliteit werd geprutst, maar werden ook irrealistische en superhoge verhuurprijzen voorgespiegeld aan de vaak buitenlandse eigenaars. Wie dat ook moge zijn. Quasi de enigen die de meer dan 1.400 euro per maand gewillig betaalden bleken drugsdealers en prostituees te zijn. Sinds meer dan een jaar zijn bonafide verhuurmaatschappijen nu bezig met de opkuis en de normalisering van de huurprijzen in die torens. Dat lukt, dankzij de uitstraling van ‘t Eilandje als gebied. Maar het was kantje boordje. Voor de torens, en voor ‘t Eilandje.