Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Afscheid na vijf mooie jaren Lotto Soudal
Vier grote rondes, veertien Monumenten, 101 keer top tien en twee zeges
Het zit erop. Met de 24ste plaats in de Ronde van Lombardije nam Tiesj Benoot zaterdag na vijf mooie jaren afscheid van Lotto Soudal om naar Sunweb te trekken. Uit zijn 339 koersdagen voor de Belgische ploeg – goed voor vier grote rondes, veertien Monumenten, 101 toptienplaatsen en twee zeges – blikt de 25-jarige Drongenaar terug in tien momenten.
6 augustus 2014 Op de kamer met Oli
“Als stagiair mocht ik debuteren in de Ronde van Denemarken. Omdat ik er meteen goed wilde zijn, trok ik vooraf voor de eerste keer op hoogtestage. Twee van de drie vrienden die toen meegingen naar Livigno, waren er twee weken geleden ook opnieuw bij. Met dat verschil dat zij intussen al renner-af zijn. Laurent Wernimont werkt nu bij de Nationale Bank, Killian Michiels combineert zijn job bij de brandweer met triatlon.”
“Ook qua accommodatie is er wat veranderd. Nu sliepen we in een hotel, vijf jaar geleden zaten we met vier jonge gasten in een kleine chalet - veel profleven was daar niet aan. Toch moet het geloond hebben, want in de derde rit van de Ronde van Denemarken stond ik meteen op het podium. Ik deelde de kamer met Oliver Naesen, die andere toenmalige stagiair. Ik had twee maanden voordien al mijn profcontract getekend, voor Oli was er geen plaats meer vrij. Jammer, want hij was toen ook al heel goed. Wellicht hebben ze aan hem getwijfeld omdat hij al 23 jaar was. Achteraf heeft hij bewezen dat je niet aar leeftijd mag kijken.”
5 april 2015 Ardennen in de wachtkamer
“In mijn eerste volwaardige profseizoen zou ik de Ronde van Vlaanderen nog niet rijden. Omdat ik in Samyn, Handzame en Harelbeke meteen goed was, mocht ik toch starten. Ik werd vijfde, weliswaar met wat geluk. Voor hetzelfde geld was ik daar dertiende geworden. Dan zouden de media mij niet bestempeld hebben als het nieuwe toptalent voor de Vlaamse klassiekers. De aandacht na die vijfde plaats was enorm en de verwachtingen nadien heel hoog. Ik beschouw het niet als een vergiftigd geschenk, maar het heeft mijn vooropgestelde carrièreplanning danig omgegooid. Ik zou mij normaal gezien toeleggen op de Waalse klassiekers, maar door die vijfde plaats in de Ronde van Vlaanderen was ik plots een renner van de Vlaamse klassiekers en bleven de Waalse klassiekers tot op vandaag in de wachtkamer zitten.”
12 juni 2015 Klimmen met Froome, Valverde en Nibali
“In 2015 reed ik een heel seizoen op een wolk. Tijdens de Dauphiné – mijn eerste rittenwedstrijd in de World Tour – sprong ik tijdens de zesde rit in de aanval met mannen als Nibali, Valverde, Yates en Martin. Ik eindigde achtste in die bergrit, één plaats voor Chris Froome. Ik heb die dag mezelf en de ploeg verbaasd. Helemaal onbekend terrein was die etappe nochtans niet. Halfweg de rit reden we over de Col du Rousset, de allereerste col die ik ooit ben op gefietst. In 2005 was ik er met mijn ouders op vakantie. Een van de activiteiten van de kinderanimatie op de camping was de Col du Rousset beklimmen, wat ik met een gehuurde fiets en mijn toenmalige favoriete koersbroek – de grijze met het zebramotief van Aqua e Sapone – ook als elfjarige gedaan heb. Het brevet dat ik na afloop kreeg, was jarenlang een relikwie.”
11 oktober 2015 Eerste en laatste keer krampen
“Ik heb normaal nooit krampen, maar één keer is het toch gebeurd. Ik gebruikte in 2015 altijd energierepen van hetzelfde merk, maar in Parijs - Tours was de voorraad leeg. Zonder te controleren wat erin zat, griste ik voor de start zeven repen van een ander merk mee, waar blijkbaar vijftig milligram cafeïne in zat. Door die te hoge dosis cafeïne kreeg ik krampen in de adductoren en kon ik de laatste vijftig kilometer niet meer uit het zadel komen. Toch werd ik nog vierde, niet slecht in de snelste eendagswedstrijd boven de 200 kilometer ooit.”
3 april 2016
“Mijn tweede deelname aan de Ronde van Vlaanderen was er eentje in mineur: zware val en opgave. Nog erger was dat ik tijdens die val zonder het te weten een maagbreuk heb opgelopen. Door de schok en de whiplash moet ik tijdens die val te fors hebben ingeademd, waardoor mijn slokdarm is verschoven. Maandenlang had ik enorm veel maagzuur en was ik heel vatbaar voor maaginfecties, keelontstekingen en voedselvergiftigingen. Het dieptepunt was na een hoogtestage in Livigno. Tijdens de terugrit met de auto naar België werd ik zo ziek dat ik ben moeten stoppen in Mulhouse om vanop een hotelbed ijlend mijn ouders te bellen om te zeggen dat ze mij moesten komen halen. Na zes maanden werd de maagbreuk ontdekt en hebben ze alles weer op zijn plaats gemanipuleerd.”
4 maart 2017 Wellens & wee
“In de Strade Bianche eindigde ik voor het tweede opeenvolgende jaar als achtste. Mijn ploegmaat Tim Wellens werd derde, maar tot op vandaag ben ik ervan overtuigd dat er zowel voor hem als voor mij veel meer in zat die dag. We zaten met twee in de kopgroep van acht renners, maar hebben dat overtal nooit uitgebuit. Tim heeft het daar verprutst door van veel te ver te demarreren. Een tactische fout. Achteraf hadden we tijdens de nabespreking nog een felle discussie en dat is blijven hangen. Ook nadien zijn er nog momenten geweest waarop we een andere visie hadden. In de Tour van dit jaar vroeg hij mij om bij hem te blijven in de rit naar de Izoard. Had ik dat niet moeten doen, had ik bergpunten kunnen wegnemen en had hij zo misschien wel de bolletjestrui kunnen winnen.
Tim en ik zullen nooit de beste vrienden worden. Als we samen in de finale van een koers zaten, reed de ene niet graag in dienst van de andere en omgekeerd. Dat mag gerust geweten zijn, maar het werd in de media vaak erger gemaakt dan het was.
In de Eneco Tour van 2017 heb ik hem bijvoorbeeld hard geholpen om een mooi resultaat te bemachtigen. Dit jaar deed hij dat voor mij in Plouay, al ben ik ervan overtuigd dat ik vaker in zijn dienst heb gereden dan hij voor mij.
Bij Sunweb zal ik in de klassiekers het kopmanschap delen met Michael Matthews. Hij heeft een betere sprint dan ik. Anders dan met Tim zijn Michael en ik veel compatibeler. Die samenwerking zal dus ook beter verlopen.”
11 juni 2017 27 minuten in de sauna
”Het is geen geheim dat ik minder presteer in de warmte. In de hitte verlies ik zodanig veel vocht en zout dat ik dat niet kan compenseren met voeding zonder dat mijn maag overhoop ligt. Sinds juni 2017 is mijn weerstand tegen de hitte wel fel verbeterd. In de voorbereiding op de Dauphiné trok ik op hoogtestage naar de Sierra Nevada. Op aanraden van mijn toenmalige ploegmaat Greg
Henderson heb ik daar vaak in de sauna gezeten, waardoor mijn lichaam heeft leren wennen aan de hitte. Sindsdien neem ik vaak een sauna. Ik heb er zelfs eentje laten installeren in mijn nieuwe huis. Mijn record in de sauna is 27 minuten. De voorwaarde is wel dat ik nadien een koud bad neem, anders voel ik mij de dag nadien rotslecht.”
22 juli 2017 Sponsor van tijdrijden
“Mijn eerste grote ronde was een voltreffer. Zonder echt op het klassement te mikken eindigde ik twintigste in de Tour. Een prachtige ervaring. Ik reed er ook mijn beste tijdrit ooit. In de chrono van Marseille eindigde ik 23ste. Tijdrijden is nooit mijn favoriete discipline geweest, maar het grappige is dat ik een tijdje indirect sponsor ben geweest van een tijdrit. Mijn vorige trainer Frederik Broché – nu technisch directeur van de wielerbond – zit in het organisatiecomité van de Memorial Igor Decraene, een tijdrit voor de jeugdcategorieën. Omdat ik vond dat hij te weinig vergoeding vroeg voor zijn trainerschap, heb ik een deel van mijn verloning aan de Memorial Igor Decraene geschonken.”
3 maart 2018 Eerste overwinning
“Ik ben geen veelwinnaar, om een koers te winnen moet ik die dag simpelweg de beste zijn. In het voorjaar van 2018 had ik mijn beste periode ooit, met als uitschieter die zege in de Strade Bianche. Een mooie koers om mijn profpalmares te openen, zeker gezien de manier waarop. Ik was samen met Pieter Serry weggereden uit het peloton. De samenwerking tussen Pieter en mij was goed, maar ik voelde dat ik nog moest versnellen om nog bij Wout van Aert en Romain Bardet te geraken. Toen ik bij Pieter wegreed, riep hij
godverdomse kluutzak naar mij. Maar het was zeker niet zo dat ik hem daar geflikt heb. Ik voelde dat hij minder hard begon te rijden en moest hem achterlaten. Achteraf heeft hij mij wel nog gefeliciteerd met een berichtje en ik heb hem ook bedankt voor de fijne samenwerking. Er is dus niks blijven hangen.”
14 april 2019 Au revoir Roubaix
“Ik vind Parijs - Roubaix een van de mooiste koersen om naar te kijken op televisie. Bij de beloften werd ik er vijftiende, maar bij de profs is mijn palmares in Roubaix niet om over te stoefen: 100ste, 114de en dit jaar een DNF na een val. Ik blijf ervan overtuigd dat ik er een resultaat kan behalen, maar dan moet echt alles meezitten. Vlakke kasseien liggen mij minder dan de kasseihellingen van de Ronde van Vlaanderen. Omdat ik de week na Roubaix meer kans maak op een resultaat in de Amstel en beide koersen moeilijk te combineren zijn, zal ik de komende jaren passen voor Parijs - Roubaix.”