Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Andy Peelman flikt het weer: acteur gaat over hele wereld op bezoek bij politie
Andy Peelman bezoekt politiekorpsen over de hele wereld in ‘Andy op Patrouille’
Zijn echte politiewerk staat nog even on hold, maar op het scherm zet Andy Peelman (36) dat naarstig voort. Hij had al De Buurtpolitie en daar komt nu Andy
op Patrouille bij, waarin hij korpsen over de hele wereld bezoekt. Een programma dat zijn populariteit alleen maar verder zal aanzwengelen. “Dat ze in de Delhaize in mijn karretje zouden kijken om te zien wat ik ga eten, had ik nooit verwacht.”
“Mensen zijn soms hard. Ik werd eens gecontacteerd door een papa. ‘Onze dochter heeft haar onderbenen verloren bij een verkeersongeval, zou jij op bezoek willen komen?’, vroeg hij. Dat deed ik graag. Daarna postte de mama een foto op Facebook om te zeggen dat het leuk was geweest. Drie weken later kreeg ik een berichtje van een andere moeder. Of ik niet kom langskomen, want haar zoon wordt gepest op school. Sorry, zeg ik, ik kan echt niet overal heen. Maar ik zal een filmpje opnemen. Antwoordt die vrouw: ‘Ik begrijp het. Ik zal eerst zijn benen afhakken, dan kom je waarschijnlijk wel.’ Dan denk je: waarom doe ik het in godsnaam nog?”
Om maar te zeggen: hij is immens populair, Andy Peelman, en iedereen wil een stukje van hem.
De Buurtpolitie zette hem in de etalage en het nieuwe Andy op Patrouille zal zijn bereik alleen maar verbreden. “Ik zou er nu niet meer in alle naïviteit instappen. Maar zes jaar geleden deed ik gewoon nietsvermoedend auditie voor een klein programmaatje. Ik sprong op een trein en moet nu vaststellen dat er ineens een hoop wagonnetjes aanhangen. Allemaal leuk, maar dat ze in mijn karretje zouden kijken in de Delhaize om te zien dat ik die avond sperziebonen ga eten, had ik nooit verwacht.”
Maar, neemt hij zich voor: hij blijft zeggen wat hij denkt. “Je krijgt wat je ziet. Kom mij dus niet afrekenen op wie ik ben. En kan je niet op mijn gezicht kijken, zap dan weg. Ik merk wel dat mijn omgeving soms verandert. Mensen die me destijds niet vroegen op hun feestje, doen dat nu wel. En als ik dan pas, zeggen ze: ‘Zie, hij komt op tv, en hij heeft geen tijd meer.’ Of ze vragen: ‘Zeg Andy, kan je even iets inspreken, dat duurt maar vijf seconden.’ Goed, maar als ik dat 76.000 keer moet doen, duurt dat wel lang. Mensen zijn vaak alleen bezig met hun situatie.”
Moordenaar opgepakt
Andy op Patrouille is een Nederlands format. Het brengt hem onder meer naar een alcoholvrije county in de Amerikaanse Bible Belt en het bijtijds corrupte Cambodja. “Iedereen was aanvankelijk sceptisch. Wat gaat die Vlaming hier komen doen? Dan kijken ze naar mijn Instagram en zien ze allemaal gekkernij, en af en toe een politie-uniform. Maar ik kon het vertrouwen winnen door duidelijk te maken dat ik een van hen ben. Geen reporter, geen journalist. Zij mochten gewoon hun werk doen, en ik ging mee. En na een halve dag zagen ze: hij kent de handelingen, en viel de argwaan weg.”
En betrokken werd hij. Zo achtervolgde Peelman onder meer in z’n eentje een gewapende man,
Andy Peelman
Acteur/politieman
“Ik probeer ook wat van die stempel van ‘De Buurtpolitie’ af te geraken.”
pakte hij een moordenaar op en verblufte hij in Virginia met zijn schiettest. “De gemiddelde score is 70, ik had 98. Schrijf maar op.
(lacht)”
Terug naar het korps
Peelman stelt dat dit programma voor hem bepalend zal zijn. “Dat is misschien zwart-wit, maar zo voelt het. Ik probeer ook een beetje van die stempel van De Buurtpolitie af te geraken. Dat ik niet meer in één adem ‘Andyvan-DeBuurtpolitie’ ben. Als dat lukt, is het leuk dat ik een middelvinger kan opsteken naar al die haters.
Naar die mensen die neerkijken op mij en zeggen: ‘Allez zeg, hij gaat ook eens iets doen.’ En je kunt mijn mening vragen over De Buurtpolitie en die (op
diplomatische toon, red.) kan dezelfde zijn als die van jou, maar het werkt. En als een
manneke van zeven daar dolgelukkig van wordt, waarom zou je dat dan veroordelen?”
Toch is hij ervan overtuigd dat hij op een dag terugkeert naar de politie. “Al denkt mijn omgeving daar anders over. Maar als ik terugga, is dat geen plan B. Niet: Fuck, televisie is mislukt. Ik had een leven vóór televisie, en ik zal een leven hebben daarna. En intussen neem ik alles mee wat ik kan. Want eerlijk: het politiewerk mis ik. Maar het justitieapparaat niet.”
Of hij ook iets heeft geleerd? “Geduldig blijven. In Israël is de politie daar sterk in. Hun moeder was een hoer en ze had een snor, maar die agenten bleven rustig. Maar mijn principe van niet over me heen te laten lopen, blijft belangrijk. Ik moet mijn broek ook niet laten zakken, hé. Het is een delicaat evenwicht.”
Andy op Patrouille, om 20.35u op
VTM