Noubi und Holzi

Dave Peters is een creatieve veelvraat. Radio- en televisiepresentator, auteur en bovenal sportbeest. Nu eens hoog in de voetbaltribune als commentator, dan weer als interviewer langs de zijlijn, ook en vooral in de Proximus League. Ook dit seizoen laat hij wekelijks, op dinsdag, in Gazet van Antwerpen zijn eigenzinnig licht schijnen over onder meer ‘zijn’ 1B. Met veel passie. En een knipoog.

Na penaltygate op de Bosuil starring Lior Refaelov en Dieumerci Mbokani konden ze op het Kiel niet achterblijven. Zo gaat dat in de Koekenstad. Voor de leek: het betreft hier de onzedelijke gewoonte de bal af te snoepen van de speler die doorgaans ejaculeert en executeert vanop elf meter. Althans toch probéren af te snoepen. Dit keer was het de beurt aan de olijke Kameroener genaamd Marius Noubissi en de sierlijke lantaarnpaal uit Oostenrijk Raphael Holzhauser.

Noubi und Holzi: ook te boeken voor uw communiefeesten, besnijdenissen, barbecues en evenementiële wafelbak! Noubi begon aan de partij, Holzi zat op de bank. Zij die er effectief niks van kennen, vonden dat verrassend. De kenners, die er zo mogelijk nog minder van kennen, zagen het aankomen. Máár! Wanneer Holzi invalt, is hij de onbetwiste penetratiespecialist van linkerbovenhoeken. Na een onderhoudend potje viswijverij met Noubi zegevierde de logica. Holzi haalde de trekker op magistrale wijze over.

Iets opleveren deed het niet. Beerschot Westerlo eindigde zo op 12. Op de bank dus die Holzi. En dat na een intieme têteàtête met de nieuwe coach Hernán Losada. We kunnen dat wel volgen, eerlijk gezegd. Na een fenomenale start tegen Lokeren bleef de blonde reus wat hangen en is een herbronning aan de orde. Extreem geloofwaardige bronnen binnen de club vertrouwden me meermaals toe dat de klap van ‘maar’ in 1B spelen motivationele sporen heeft nagelaten.

Als columnist die zich regelmatig over de besognes van de Proximus League buigt, zal ik ook in dit geval mijn steentje bijdragen. In het Duits! Een overblijfsel van mijn driejarig verblijf aan de HPA op de Frankrijklei: Communicatie met optie Pers & Voorlichting. Leuke school trouwens. In de volksmond ook The babeschool gedoopt. Dat was geen fabeltje. Er liepen meer tijgers rond dan in het gemiddelde Keniaanse safaripark.

Maar we wijken af. Deze bijdrage kwam tot stand met dank aan J.M.P. Waarvoor dank. ‘Sehr geehrter Herr Holzi. Ich schreibe diesen öfen brief üm sie zu verzellen dass sie zich daruber muss zetzen dass die Mannschaft nicht in die Bitburger Pro League spielt. Sie spielen jetzt in die Belgischen Telekom League und daarmei basta. In dein erstes spiel gegen die sportverrein Lokeren und auch in die vorbereitung haben sie gezeigt dass sie behörlich von Jetje geben könte. In die andere spiele waren sie nicht immer auf die afsjpraach. Ich glaube auch dass sie ein bisschen an deine kondizion arbeiten musste. Sicher when sie zu lang vor die verteitigung bleift hangen. Dankzei ihn, hab ich wass an der hand. Ich habe in diese zeitung schön zweimal geschrieben dass sie möglicherweize den besten spieler von diese kompetition könnte sein. Also, herpak dich. Anders gehen die leute noch denken dass ich er kein klöten von ken. Bitte schön.’

Voila! Ik zei u eerder toch al dat ik van vele markten thuis ben. Zet mij drie weken in de brousse en ik spreek vloeiend Swahili. Ieder zijn talent. Bovenstaande open brief is natuurlijk een vorm van satire, want ik ben uiteraard zo objectief al de pest. Geen kat die dat gelooft, maar het is wel zo.

De winnaar van bovenvermelde wedstrijd was Nonkel Bob. De Kemphanen doen mee voor periode één en hebben nog twee jokers in hun mouw zitten: de door blessures geplaagde Igor Vetokele en de beste Nigeriaanse vriend van Robin van Persie, Emmanuel Emenike. Bij deze een oproep aan de Westelse vereniging van slagers. Wanneer beide heren uw etablissement binnenstappen om drie ons gekapt, een weinig beuling en een kalfszwezerik op te halen, duw ze dan na het afrekenen zeker een opgerold vleesje in de pollen. Daar sterken ze van aan. De blessures en de nog niet geheel fitte spieren zullen snel tot het verleden behoren.

En wat als het vegetariërs zijn? Geef ze dan die groene versiering mee, die versiering die de Chateaubriands scheidt van de lamsbouten en de chipolata’s. Geinig woord vind ik dat; chipolata’s. Ik schrijf het volgaarne neer. Maar is die groene versiering niet van plastiek? En wat dan nog? Schuurt de maag, nondeju! Vooruit met de geit.

Vrijdagavond word ik trouwens nog eens losgelaten in ’t Kuipje. Westerlo zal het dan opnemen tegen Sporting Lokeren: een affiche uit de oude eersteklassedoos. Vier oktobers geleden nam Il Bobinho Peeters nog plaats in de vijandige dugout. Het in vieze papieren verkerende Lokeren won die avond met 12. Peeters sprak profetische woorden tijdens de obligatoire interviews: “Dit is een resultaat dat we nodig hadden. Het toont dat de groep nog steeds 200 procent achter de technische staf staat.” Tijdens de busrit richting Lokeren werd hij telefonisch ontslagen. Na een overwinning godbetert! Of er daarom vrijdag bloed aan de paal zal hangen in een smerige veldslag met zeven rode kaarten en drie open beenbreuken, is niet geweten. Dat er na de match een frisse Flierefluiter omgeleid zal worden via mijn slokdarm is wel geweten. Schol!