“We vonden nog gedichten op bierviltjes en kassatickets”

Zoon en dochter bundelen kindergedichten van in 1997 overleden Magda Buckinx

Bijna vijftig jaar nadat Magda Buckinx ze op papier heeft gezet, werden vijftien van haar beeldrijke kindergedichten alsnog gebundeld. Hanneke en Iñigo Bocken dragen zorg voor de intellectuele erfenis van hun moeder. De wat miskende Schotense woordkunstenares overleed in 1997.

Anton van Wilderode, Simon Vinkenoog, Lennaert Nijgh en Herman Van Veen. Het zijn maar enkele bekende dichters die hun bewondering voor Magda Buckinx niet onder stoelen of banken staken. Weinigen konden gevoelens zo ongefilterd aan het papier toevertrouwen. Zelfs leestekens en hoofdletters schrapte ze als mogelijke stoorzenders. De staccato was haar favoriete rijmschema.

Buckinx pende negen dichtbundels vol. Een mooi aantal, zeker omdat ze met haar echtgenoot, advocaat Pieter Bocken, ook nog zes kinderen opvoedde. Haar werk was tot voor enkele jaren wel bijna nergens meer te krijgen. Zoon Iñigo Bocken, professor theologie aan de Universiteit van Nijmegen, en dochter Hanneke Bocken, namen twee jaar geleden al eens het initiatief om de beste gedichten samen te brengen in de bundel Heb mij lief.

“Daarvan werden toch 700 exemplaren verkocht”, zegt dochter Hanneke. “Het leek het ultieme postume eerbetoon, maar in dozen en verspreid over haar woning vond ik ook nog gedichten die ze geschreven heeft voor kinderen. Ze waren neergepend op bierviltjes, kassatickets en andere kleine blaadjes. Mijn broer en ik verzamelden al die mooie zinnen en geven de gedichten nu de mooie vorm die ze verdienen, mede ook dankzij de kleurrijke fantasierijke illustraties van Sigrid van Heesch.”

De term kindergedichten mag ook oudere poëzieliefhebbers niet afschrikken. De verhaaltjes over een van een bromfiets dromende bromvlieg, een dikke olifant die op dieet moet en een naar wol hunkerende mot bevatten ook veel wijsheid waar volwassenen hun voordeel mee kunnen doen. Zoon Iñigo durft zelfs de vergelijking maken met Peter Handke, de pas bekroonde Oostenrijkse Nobelprijswinnaar voor Literatuur. “Ook hij laat het kind kind zijn. Het kind dat het bezielde leven durft zien, ernaar luistert en erin opgaat, dat vragen durft stellen die al het vertrouwde onderuithalen. Het vertrouwde, waarachter wij ons graag verbergen of waarin we veiligheid zoeken”, motiveert de filosoof.

Luc Caals

Zijn zus Hanneke wijst ook op de rode draad die de ogenschijnlijk vrolijke fabelgedichten verbindt. “Mensen moeten zichzelf kunnen zijn en arrogantie en hoogmoed worden afgestraft. Die boodschappen heeft moeder er toch wel ingestoken, vind ik.”

Hanneke organiseerde zopas een voorstelling van de dichtbundel die de titel De Bromifant kreeg. De voorstelling vond niet toevallig in park Vordenstein plaats. “Mama ging daar graag en vaak wandelen. We mochten er eerder al een mooie ronde zitbank plaatsen waarin een van haar verzen gebeiteld staat. Het is en blijft een mooie permanente herinnering. Ik ben blij dat onder meer cultuurschepen Charlotte Klima (N-VA) en bekende Schotenaar Luc Caals bij de dichtbundelpresentatie aanwezig waren. De lof van de komiek heeft mij zo diep geraakt, dat ik zijn woorden van waardering voor de poëzie van moeder integraal heb overgenomen op de kaft”, besluit Hanneke.

De Bromifant, door Magda Buckinx, kost 15 euro en is onder meer te koop in Standaard Boekhandel of via hbocken@skynet.be.

Hanneke Bocken

Dochter Magda Buckinx

“In dozen en verspreid over haar woning vond ik gedichten die ze geschreven heeft voor kinderen.”

FOTO JAN AUMAN Hanneke Bocken, uitgever en dochter van wijlen Magda Buckinx, met de dichtbundel De Bromifant en cultuurschepen Charlotte Klima (N-VA).