Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Het was een andere dader ... heb ik van horen zeggen”
Vermoordde Daniel Deriemacker zijn echtgenote Carmen of was het volgens anonieme brief iemand anders?
Roddels en persoonlijke vermoedens. Op basis daarvan heeft één vrouw – Fanny V. uit Wervik – het assisenproces tegen Daniel Deriemacker op stelten gezet. Ze zorgde voor een dag vol chaos en absurde toestanden door in een anonieme brief te stellen dat de beschuldigde “een andere man” de moord op zijn echtgenote Carmen (35) had laten plegen. De politie spoorde haar op en ’s avonds moest ze het komen uitleggen in de rechtszaal. “Het was van horen zeggen”, verklaarde ze.
“Ik ken Carmen en de volledige familie Deriemacker. Ik heb mijn anonieme brief geschreven omdat ik vond dat het belangrijk is dat de volledige waarheid naar boven komt.”
Daar zat ze dan, om 19.30u. Midden in de assisenzaal, op de getuigenstoel. Rode jas aan, hoge hakken. En een papiertje in haar hand, met aantekeningen. Fanny V. had dat liever niet aan de voorzitter verteld, want het was haar bedoeling om volstrekt anoniem te blijven. “Ik ben heel bang voor de gevolgen”, zei ze onmiddellijk. Dat mocht ook wel. Want door háár werd het assisenproces rond Daniel Deriemacker (38), die wordt beschuldigd van de moord op zijn vrouw Carmen, op de beslissende dag over zijn lot compleet op stelten gezet.
Het begon allemaal met een anonieme brief die gisterochtend op de rechtbank in Brugge was aanIk gekomen, geadresseerd aan voorzitter Antoon Boyen. Daarin stond onder meer dat Deriemacker de moord op Carmen door een “tweede, andere man” had laten plegen. Nadien zou hij bedreigd zijn door de moordenaar om hem niet te verklikken.
Voorzitter (geïrriteerd): “Er is dus een tweede dader?”
Getuige Fanny V.: “Ik weet niet wie de moordenaar zelf is. Maar wat ik heb gehoord, via via, is dat Daniel met een mes door de band
(van Carmen haar wagen, red.) had gestoken. Maar dat hij niet de moord zelf gepleegd zou hebben. heb dat gehoord van M.B., een vriendin van mij.”
Voorzitter: “U schrijft ook over het motief?”
Getuige Fanny V.: “Ja, maar dat waren linken die we zelf legden.” Voorzitter: “Roddels eigenlijk.” Einde getuigenis. Kolder dus. De familieleden van Carmen en die van Deriemacker konden hun ergernis niet verbergen. Nooit ontmoet die vrouw, zei de ene. Een labiel vrouwmens, zei een andere. Wat er ook van zij: Fanny V. heeft voor een uiterst chaotische dag op het proces gezorgd. Uitgerekend tijdens de slotpleidooien, kort voordat de jury zich zou terugtrekken om te beslissen of Deriemacker schuldig wordt verklaard of vrijuit gaat.
“Twee keer vermoord”
’s Ochtends had openbaar aanklager Chantal Lanssens al anderhalf uur aan de jury uitgelegd waarom Daniel Deriemacker met zekerheid de moord op zijn echtgenote Carmen heeft gepleegd. “Hij heeft haar zelfs twee keer vermoord. Zonder die dertien messteken was ze al dood geweest door die zware stampen op haar schedel. Carmen is nog slechts een
herinnering omdat Daniel haar heeft veroordeeld tot de doodstraf. Er zijn zó veel onomstotelijke bewijzen.”
Terwijl ze het zei, kreeg voorzitter Boyen van de griffier de bewuste enveloppe met brief toegestopt. De openbare aanklager stond perplex, voorzitter Boyen was pissig om de volgens hem “onbehoorlijk goede timing en goede orkestratie”, en advocaten zagen hun pleidooi regelrecht in de vuilnisbak belanden. Pol Vandemeulebroucke, advocaat van de beschuldigde, overwoog zelfs even om zich uit het dossier terug te trekken. “Maar ondanks het gezwets en gezever hier is het mijn vaste overtuiging dat Daniel Deriemacker zijn vrouw níét heeft vermoord”, zei hij nog.
Na het voorlezen van de brief kon de voorzitter Fanny V. laten opsporen omdat ze ’s ochtends vroeg ook anoniem de moeder van Carmen Garcia Ortega had opgebeld. Na uren van onzekerheid over een mogelijke tweede dader, allerlei verdachtmakingen en nieuwe ondervragingen werd met de warrige getuigenis van Fanny V. het incident voorlopig afgesloten. Het beraad door de jury is door Fanny V. uitgesteld naar vandaag. Tegen de avond weet Daniel Deriemacker waar hij aan toe is.