“Ik ben van ver moeten komen”

Business as usual in Loenhout en dus won Mathieu van der Poel er voor het derde opeenvolgende jaar. Al kreeg hij het deze keer niet cadeau. Een gemiste start en spectaculaire val dwongen hem tot een lange achtervolging op een verrassend sterke Eli Iserbyt.

Spectaculaire beelden bij de start: Mathieu van der Poel dook in het spoor van – jawel – Wout van Aert als tweede de weide, in maar bij de eerste brug liep het danig fout. De wereldkampioen knalde in een te diepe gleuf, leek op zijn voorwiel de brug omhoog te zullen rijden maar maakte halfweg alsnog slagzij. De achteropkomende renners – en dat waren er een pak – zorgden ervoor dat MVDP zijn Canyonfiets pas seconden later opnieuw tussen de benen kreeg.

“Het duurde even voor ik opnieuw op gang was, waardoor ik in het gedrang terechtkwam en het lang duurde eer ik vrije baan kreeg”, aldus de wereldkampioen.

Maar eens de ruimte er was, viel er tegen deze Van der Poel opnieuw niets te beginnen. “Omdat ik dan mijn eigen lijnen kon volgen. Toen ik Eli iets voorbij halfweg koers tien seconden voor mij uit zag rijden, wist ik dat winnen opnieuw een mogelijkheid was. Al moet ik wel zeggen dat Eli een sterke wedstrijd reed.”

Nog negen crossen

Uiteraard had Van der Poel oog gehad voor de prestatie van zijn eeuwige rivaal Van Aert, die knap vijfde finishte.

“Had ik niet gezegd dat hij top vijf zou rijden?”, grinnikte de Nederlander. “Vanaf nu zal het met hem alleen maar beter en beter gaan. Ik herhaal: op het WK hou ik rekening met hem.” Van der Poel hoopt dit seizoen nog negen wedstrijden te rijden. “De komende dagen laat ik alleen Bredene schieten: Diegem, Baal, Gullegem en Brussel worden gevolgd door het NK en Otegem. Na Otegem vertrek ik op stage, waardoor ik Nommay niet rijd. Hoogerheide doe ik wel en daags voordien zou ik ook graag

(gvdl) in Zonnebeke starten. Het WK wordt mijn laatste wedstrijd van het seizoen.”