Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Midlifecrisis is echt: we zijn het ongelukkigst op 47 jaar (en 2 maanden)
Onderzoek in 132 landen leert: fenomeen is universeel, zélfs bij mensapen
De midlifecrisis bestaat echt en ze is universeel. Nieuw onderzoek van gegevens uit 132 landen leert dat ons geluksgevoel zakt tot zijn laagste punt wanneer we 47 zijn, waarna het weer begint te stijgen. “Dat is over de hele wereld zo. Zelfs mensapen hebben een midlifecrisis.”
Haar valt uit, koppels gaan uit elkaar. Maar er is meer aan de hand, wanneer mensen zich op middelbare leeftijd miserabel beginnen te voelen, zegt David Blanchflower, economieprofessor aan de universiteit van Dartmouth in de Verenigde Staten. Hij onderzocht verschillende factoren van welbevinden, in 132 landen, om zo de samenhang tussen leeftijd en geluksgevoel te meten. Zijn conclusie: overal bestaat een gelukscurve die een U-vorm aanneemt. We zijn gelukkig in onze jonge jaren, worden ongelukkig in onze midlife, en in ons latere leven gaat het opnieuw bergop.
Met name wanneer we 47 jaar en twee maanden oud zijn, zit ons geluksgevoel op een dieptepunt. En zijn wanhoop, tristesse, slapeloosheid en stress op hun hoogtepunt.
“Op dat punt in ons leven moeten we de tomeloze ambities uit onze jeugd loslaten”, zegt Blanchflower. “We zien voor het eerst leeftijdsgenoten sterven, relaties lopen op de klippen. En dat lijkt wereldwijd zo te zijn. Zelfs de levens van mensapen volgen de
zelfde trend. Zelfs zij hebben een midlifecrisis. Het moet iets in onze genen zijn.”
Lieven Annemans
Professor gezondheidseconomie
‘‘Op middelbare leeftijd beseffen we dat we niet al onze ambities en verwachtingen hebben kunnen waarmaken.’’
Ontgoocheling
Lieven Annemans, professor gezondheidseconomie aan de UGent en man van het Nationaal Geluksonderzoek, herkent de trend. “Die daling in geluksgevoel op middelbare leeftijd komt er omdat we beseffen dat we niet al onze oorspronkelijke ambities en verwachtingen hebben kunnen waarmaken. We hebben al wat ontgoochelingen opgedaan. Let op, dat is geen wetmatigheid en het geldt zeker niet voor iedereen. Maar gemiddeld gezien ligt daar wel de verklaring.”
“Op latere leeftijd gaan we weer in stijgende lijn, omdat we erin slagen ons te omringen met mensen bij wie we ons goed voelen. We sturen onze verwachtingen bij, gaan familie en vrienden hoger achten dan carrière en vinden meer levenskwaliteit.”