“We sparen onze krachten voor de storm”

Sofie Van Houdt (33), spoedverpleegkundige in AZ Turnhout

In het AZ Turnhout wordt alles in gereedheid gebracht voor een toestroom van patiënten. “Hoewel we elke 24 uur patiënten binnenkrijgen met symptomen van het virus, is het nog redelijk rustig. Gelukkig maar, het geeft ons de tijd om onszelf zo goed mogelijk voor te bereiden”, zegt

Sofie Van Houdt, verpleegkundige op de spoed in Turnhout.

Sofie Van

Houdt uit Arendonk, mama van drie kinderen, voelt zich helemaal klaar voor de coronastorm. “We zijn goed voorbereid en ik kan steunen op een topteam, dat geeft een gerust gevoel. Natuurlijk hangt er spanning in de lucht, niemand kan voorspellen hoe snel het virus zich zal verspreiden. De hallucinante beelden uit Italiaanse ziekenhuizen houden ons extra alert. Iedereen beseft dat dit de stilte voor de storm is. Al goed, het geeft ons de tijd om ons te voorbereiden en krachten te sparen. Nog elke dag verbeteren we de opvang van coronapatiënten.” De aanpak van de patiëntenstroom is door de crisis grondig aangepast, zeker op spoed. “Patienten zonder symptomen van het virus, voor wie we vijf bedden en een aparte wachtruimte hebben, worden strikt gescheiden van vermoedelijke coronapatiënten. Voor hen hebben we vijftien bedden, maar dat kan snel veranderen als de coronazone wordt uitgebreid. Verder krijgen we nu ook extra ondersteuning van collega’s van andere diensten. ”

“In de helft van onze shift wisselen we van het ‘gewone’ gedeelte naar het coronagedeelte. Het is niet haalbaar om acht uur lang bij patiënten met coronasymptomen te staan. Een kwestie van onze energie te spreiden. Helemaal ingepakt werken, dat geeft een benauwd gevoel. Als je urenlang een mondmasker draagt, beginnen je neus en oren pijn te doen. Wisselen om de twee uur is ook onmogelijk, omdat we zuinig moeten omspringen met het materiaal.”

Niet angstig

Op de spoed komen continu patiënten met symptomen van corona toe. Maar dat geeft Sofie geen extra stress. “We zijn gewend in contact te komen met ernstige situaties. Ook virale en bacteriële infecties, zoals een hersenvliesontsteking, zijn ons niet vreemd. Natuurlijk zijn het nu uitzonderlijke omstandigheden, maar angstig ben ik niet. Anders houd je zo’n job niet vol. Ook bij onze patiënten valt de schrik wel mee. De meest ongerusten zijn degenen die het minst ziek zijn en dénken dat ze corona hebben. De echt zieken houden zich net rustig en zijn blij dat ze in goede handen zijn.”

Nu Sofie’s echtgenoot thuis werkt, is ook de opvang van de kinderen geregeld. Van familie en vrienden krijgt Sofie veel steun. “Ze zijn ongeruster dan ik, maar het doet deugd te horen dat iedereen meeleeft. Op onze oproep om mondmaskertjes naar het ziekenhuis te brengen, is massaal gereageerd. Hartverwarmend.”