“Vroeger twijfelde ik soms, nu weet ik dat ik een goeie gast ben”

“Het is soms lastig om de beelden van de huwelijksreis terug te zien”, zucht Lothar. “Je merkt dat we allebei in het duister aan het tasten waren. Tijdens het samenwonen hebben we erop gefocust om vrienden te blijven.”

De trouwdag was nochtans een topper. “We waren opgelucht. Wat ik zag maakte me blij, en vice versa. We babbelden en lachten veel. Ik kan iemand met nogal brute humor appreciëren, dat zat snor. Wellicht reageerden we zo uitgelaten door de adrenaline.”

Toen dat voorbij was, sloeg de sfeer om. “Tati besefte plots dat ze met ‘haar man’ op vakantie ging. Ineens was alles echt. Ik was nog niet zo bezig met verwachtingen en een toekomst opbouwen. Ik wou ook gewoon van die vakantie genieten. Daar liep het al mis. We waren elk met andere verwachtingen op huwelijksreis vertrokken, en elk met een andere snelheid.”

Zo blokkeerde Tati volledig. “Ik begon aan mezelf te twijfelen, maar ze stelde me gerust. Ze wou wel, maar het lukte haar niet. In het begin nam ik het initiatief en knoopte ik gesprekken aan. Ik vond dat dat de basis was om een band op te bouwen. Maar daar kwam weinig respons op. Na een poos nam ik bewust afstand. Want hoe meer ik zou proberen, hoe meer Tati zou dichtklappen.”

Kimono

Zo werd de huwelijksreis een beproeving. “We waren ver weg van iedereen. Het was beter geweest als er een psycholoog mee was geweest.” Het opvallendste fragment was toen Lothar Tati een kimono cadeau deed die zij graag wou maar niet gekocht had wegens te duur. Ze reageerde verrassend koeltjes op de geste. “Opnieuw: omdat ze niet wist hoe te reageren. Ondertussen is dat uitgepraat en lachen we ons kapot met dat voorval.”

Lothar wijst erop dat je op tv slechts momentopnames ziet. “Al geven de beelden de algemene sfeer correct weer. Maar er is ook vaak niet gefilmd, en toen zijn er serieuze gesprekken geweest. Haast elke dag. Ondanks dat alles stroef liep, deed het deugd onze gevoelens te uiten. Er is zelfs gelachen.”

“Of er na die reis nog goesting was om samen te wonen? Dat wel. We wisten dat het moeilijk ging, maar we gaven niet op. We vreesden dat samenwonen de zaken nog zou bemoeilijken. Het tegendeel was waar.” Toch werd Lothar al gauw verbannen naar de sofa om te slapen. “Na een lange babbel op het vliegtuig bleek dat Tati het niet zag zitten om het bed te delen. Dan neem ik als man mijn verantwoordelijkheid. Tijdens het samenwonen hebben we erop gefocust om vrienden te blijven. Samen slapen zou de situatie weer moeilijker maken.”

Tati kreeg op sociale media verwijten te slikken. “Ik snap dat mensen reageren. Maar ze is een fantastische vrouw. Natuurlijk had ik een andere droom toen ik aan Blind Getrouwd begon. Maar ik wist dat het niet evident zou zijn.”

Lothar heeft ook zichzelf beter leren kennen. “Vroeger twijfelde ik soms aan mezelf: ben ik wel een goeie gast? Nu kan ik in de spiegel kijken en dat bevestigen. Ik beseft nu meer dan ooit dat het toekomstbeeld van huisje-tuintje-kindje echt is wat ik zoek.”