Gazet van Antwerpen Stad en Rand
De diva die enkel op zoek was naar geluk
Zangeres Liesbeth List op 78-jarige leeftijd overleden
Mike Love van The Beach Boys dong ooit naar haar hand. Ze zong met Jacques Brel, Charles Aznavour én natuurlijk Ramses Shaffy. Zingen zal Liesbeth List nooit meer doen. Afgelopen woensdag overleed ze op 78-jarige leeftijd in het Nederlandse Soest.
Haar leven begon allesbehalve rooskleurig. Op 12 december 1941 werd ze als Elisabeth Dorothea Driessen geboren op het Indonesische eiland Java. Nederland had Japan net de oorlog verklaard en de kleine Elisabeth bracht haar eerste vier levensjaren door in een interneringskamp, samen met haar moeder. Na de oorlog werd ze herenigd met haar vader, maar het geluk was van korte duur. In 1946 pleegde haar moeder zelfmoord.
In haar plaats kwam een stiefmoeder, die de kleine Elisabeth verplichtte haar eigen stoelgang te likken. Tijdens een vakantie in Vlieland zagen vader en stiefmoeder hun kans. Terwijl Elisabeth bloemen plukte in de tuin van het hotel, maakten zij zich uit de voeten. Achtergelaten worden door je ouders is de ergste nachtmerrie van ieder kind. Nog geen vijf minuten later werd Elisabeth warm onthaald door de uitbaters van het hotel. Jaap List en zijn vrouw Marie werden haar pleegouders. De achternaam Driessen liet ze vallen, voortaan ging ze door het leven als Liesbeth List. Op haar 18de sprong ze op de trein naar Amsterdam, om het te maken als zangeres.
Ramses Shaffy
Ze vond in Ramses Shaffy een muzikale partner in crime. Doorheen de jaren 60 en 70 leken ze onafscheidelijk: ze stonden op de planken in het legendarische theaterprogramma Shaffy chantant en speelden geliefden in de televisiefilm De liefdeswacht uit 1974. En met hun duet Pastorale, uitgebracht in 1968, verzilverden ze hun plekje in het collectieve geheugen.
Een verhouding hadden de twee nooit, aangezien Shaffy op mannen viel. Rond die periode begon List iets met de auteur Cees Noteboom. De relatie liep fataal af. Aan de vooravond van de jaren 80, vond List het ware liefdesgeluk. Rob Braaksma, een restauranthouder uit Amsterdam, schonk haar “de rust waar het hart naar verlangt”. Alsof de duivel ermee speelde, was dat het moment waarop haar professionele carrière in het slop raakte. De jaren 90 waren al in volle opmars toen ze met het album List opnieuw krediet verdiende. Als kers op de taart mocht ze ook haar grote heldin Édith Piaf vertolken in de musical Piaf.