Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Blijft Antwerpse Zoo draaien
“Jos, de gehoornde koffervis, mist zijn publiek”
Helemaal achteraan in het vissengebouw zitten de kleurrijkste vissen in het mooiste aquarium tussen het levend koraal. Sommigen onder hen komen even tot rust nu er geen bezoekers zijn. Alleen Jos, de gehoornde koffervis, vindt het vreselijk.
Thomas Van Puymbroeck (35) en zijn collega’s hebben twee zitbanken die normaal iets verder in het vissengebouw staan, in een hoek bij elkaar geschoven voor het magistrale aquarium met het tweede grootste, levende koraalrif van Europa. “Hier eten wij ’s middags onze boterhammen, met zicht op de vissen”, zegt Thomas, die ondertussen drie jaar in de Zoo werkt. “Onze personeelskantine is gesloten omwille van het virus. Maar we treuren niet, want hier hebben wij nu de mooiste refter van de hele Zoo.”
Vuile ruiten
Normaal zijn ze met zeven, de verzorgers van de vissen. Maar tijdens de sluiting blijven er daar drie van over. De anderen zitten in een systeem van tijdelijke werkloosheid. “Vergeef me als sommige ruiten misschien wat vuiler zijn dan anders”, zegt Thomas. “Maar we focussen ons nu volledig op onze vissen. En dat doe ik ook het liefst.”
Al geeft hij wel toe dat hij ook het contact met de bezoekers mist. Nog steeds duiken de verzorgers drie keer per week het enorme aquarium (300.000 liter water) in om bepaalde vissen, de blauwgestippelde pijlstaartroggen bijvoorbeeld, met de hand te voederen. En rechtstaand op de bodem van het aquarium beantwoorden ze ook via een speciaal geluidsinstallatie vanuit hun brede masker de vragen van de toeschouwers. “Ik mis de verrukking op het gezicht van de kinderen tijdens die momenten”, mijmert Thomas. “Ik vind het heel belangrijk om hen het respect voor de natuur en de oceanen te kunnen meegeven. En als ze mij hier zien staan, lukt dat ook vaak.”
De vissen zelf hebben, net als kinderen, baat bij routine. Daarom
loopt alles door, zoals tijdens een normale Zoo-dag. Sommige vissen beseffen wel dat er geen toeschouwers zijn. Thomas tuurt even rond en wijst dan naar de linkerbovenhoek. Daar zwemt een gele parallellepipedum. Het is Jos, de gehoornde koffervis.
“Jos is een aandachtszoeker. Hij kickt op belangstelling en gaat voortdurend in interactie met de bezoekers. Nu zijn er geen en dat vindt hij verschrikkelijk. Ik zie dat hij rustelozer zwemt dan normaal”, knikt Thomas.
De meeste andere vissen daarentegen gedragen zich nu een stuk rustiger. “Mensen kloppen voortdurend op het glas van hun aquarium”, zegt Thomas. “Voor de vissen is dat zeer irritant. Zet maar eens een emmer op je kop en laat iemand daar continu op tikken. Daarmee kun je het vergelijken. Nu er geen bezoekers meer binnen mogen, zijn ze eventjes verlost van die kwelling.”