Gazet van Antwerpen Stad en Rand
UW MENING
staat open voor beknopte reacties. De redactie heeft het recht uw brief te redigeren of in te korten. Vermeld steeds uw naam en adres. Lezersbrieven, Katwilgweg 2, 2050 Antwerpen of brieven@gva.be
Groene stad
De intenties van de stad Antwerpen om de wandelterrassen tussen het Steenplein en het Zuiderterras te vergroenen zoals de New Yorkse High Line klinken interessant, hoe meer groen in de stad, hoe beter. Maar zou het niet logischer zijn een dergelijke wandelroute met groen te bouwen aan de nieuwe Scheldekaaien? Dit bestuur heeft wel vele groene intenties, maar alles nadien onderhouden is een ander probleem. In de stad zijn er genoeg voorbeelden van verloederde gazons enzovoort. Een stad met verzorgde parkjes en groene boorden zorgt voor een positief imago en een goed gevoel bij de mensen. Maar het beleid van dit stadsbestuur is op dit gebied een grote ramp en beneden alle peil.
FRANS LAURIJSSEN, ANTWERPEN
Zorgpersoneel
Dit zijn wij, de helden van vandaag. Wij doen wat we altijd doen: zorgen voor. Wanneer dit alles achter de rug is, stopt dan het applaus? Stopt dan de appreciatie voor ons beroep? Worden jullie dan allemaal terug diegene die vinden dat wij te veel vakantie hebben en te dikwijls op straat komen om te eisen waar wij recht op hebben? Worden jullie dan die klagers die vinden dat bezoekuren er niet zijn om te respecteren of onthouden jullie dat wij altijd doen wat wij nu doen? Dat wij altijd zorgen voor de zieken, dat wij altijd meer uren draaien dan in ons contract staat? Onthou dat wij onze job graag doen, met hart en ziel werken voor onze patiënten en met respect voor de mens.
Want nu zijn jullie thuis en hebben jullie tijd, maar op een dag worden jullie terug die gejaagde massa die van hot naar her moet lopen, die vindt dat ze overal te lang moet wachten en daar geen tijd voor heeft. Denk dan terug aan al dat applaus. Denk daaraan wanneer de thuisverpleging even op je oprit staat, de poetsvrouw wat later is omdat ze haar vorige klant even moest bijstaan in een moeilijk moment of het ziekenhuispersoneel vraagt om de kamer even te verlaten om hun job te kunnen doen. Denk dan aan het applaus dat jullie gaven in deze tijden.
KATRIEN VANGHEEL, MERKSEM
SAMEN MET DE COLLEGA’S VAN G2 ZNA STUIVENBERG