Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“En er kwam geen computer aan te pas”
Begeleidster en kinderen maken samen kunstwerkje
Kinderen gaan in deze periode niet enkel het gevecht aan met de schooltaken, maar leveren ook een flinke strijd tegen de verveling. Manuela Van Oystaeyen komt ter hulp. “Ik wil zo veel mogelijk kinderen uitnodigen om samen bezig te blijven”, vertelt de 48-jarige begeleidster van buitenschoolse kinderopvang De WigWam in Vremde. “En daar komt geen computer aan te pas.”
“Ik houd van knutselen”, vertelt Manuela. “Als je tien keer bij ons binnenkomt, dan ligt onze tafel negen keer vol met rommel.” Ook vorige week was ze aan het werk. “Tot ik plots het idee kreeg om hulp te vragen aan kinderen uit het dorp.” Via de Facebookgroep ‘Ge zijt van Vremde’ lanceerde ze een oproep. De vraag was simpel: ‘Wie wil me helpen?’ De respons was massaal. Manuela trok van deur tot deur en stak bij een vijfentwintigtal kinderen een blad crêpepapier in de brievenbus met de opdracht er propjes van te maken. Die moesten dan weer in haar brievenbus belanden.
“Het enthousiasme was zo groot dat de meeste kinderen maar bleven vragen voor extra papier. Ik maakte een drietal keer een wandeling door het dorp om steeds maar papier in de bus te steken.” Met de verzamelde propjes maakte ze een grote collage. “Ik dacht hier wel even zoet mee te zijn. Maar de drang om de kinderen te tonen waartoe ze allemaal samen in staat waren, was zo groot dat ik soms wel zeven uur per dag aan het plakken was.”
Na vijf dagen was de klus geklaard. Zowel ouders als kinderen zijn razend enthousiast. “Ik wil hiermee aantonen dat we enkel door samen te werken dit vreselijk virus kunnen verslaan.”
Ereplaats
Het werk krijgt een ereplaats in de Dorpsschool van Vremde. Manuela broedt al op een nieuw project. “Opnieuw zal ik de hulp inroepen van de kinderen.” Het werk wil ze dit keer schenken aan de mensen in de zorg. “Mijn inspiratie komt vooral ’s nachts”, zegt ze. “Wanneer ik lig te woelen onder de lakens, weet mijn man hoe laat het is.”
Het grootste probleem is om aan materiaal te geraken. “Ik zou graag een groot canvas of een houten plaat op de kop willen tikken, maar door de lockdown is dat nu niet evident.” Wat haar grootste motivatie is? “Dat is simpel. Ik vind het gewoon heel belangrijk om iets te doen voor anderen. Dat maakt me gelukkig.”