“We staan nooit alleen aan het graf van Bjorg”

VADER KURT EN MOEDER ANJE proberen verlies te verwerken van hun zoon die vandaag 23 geworden zou zijn

Ze zouden vanavond gastronomisch uiteten gaan: Kurt (50), Anje (50), dochter Britt (20) en zoon Bjorg, om de 23ste verjaardag van die laatste te vieren. Het gaat niet door. De restaurants zijn gesloten en Bjorg Lambrecht is er niet meer. Op 5 augustus vorig jaar verloor de wielersport een toptalent tijdens de Ronde van Polen. Lotto Soudal verloor zijn guitige glimlach, Knesselare zijn chouchou en zijn ouders hun enige zoon. “We zijn ons geloof in het christendom helemaal kwijt. De manier waarop Bjorg is overleden... dan kan je toch moeilijk geloven dat er iets is.”

Twee jaar geleden, voor zijn 21ste verjaardag, hadden ze een verrassingsparty georganiseerd. Bjorg Lambrecht kwam toen net terug van stage en bouwde een feestje met zijn vrienden. Het was de uitzondering op de regel. Op zijn verjaardag verkoos de renner van Lotto Soudal om te dineren met papa Kurt, mama Anje en zus Britt.

Anje: “Bjorg was een fan van gastronomie. Hij ging graag uit eten op restaurant. Niet per se een sterrenzaak, maar wel de betere kwaliteit en de verfijnde keukens. Voor ribbetjes à volonté kreeg je hem niet mee. Zijn verjaardag viel ook altijd midden in het seizoen, dus gerechten met sauzen koos hij nooit. Hij genoot, maar met de rem op. De koers kreeg altijd voorrang.”

Kurt: “Tot zijn zestiende stonden zijn verjaardagscadeaus in het teken van de koers: een set wielen, een nieuwe helm...”

Anje: “De laatste jaren vroeg hij een mooie trui of T-shirt.”

Kurt: “Al merkte je wel dat hij liever cadeaus gaf dan dat hij er kreeg. Zeker voor de mama deed hij een extra effort. Wanneer Anje verjaarde, kwam Bjorg telkens af met een fantastisch geschenk.”

Anje: “We deelden een interesse: interieur en mode. Voor mijn verjaardag kocht hij iets dat hij mooi bij ons interieur vond passen of een nieuw servies. Bjorg was een sloddervos, maar aan zulke dingen besteedde hij veel zorg.”

Voor zijn 23ste verjaardag is er geen etentje. Het coronavirus vreet aan tradities.

Anje: “De restaurants zijn gesloten. Maar zelfs als ze open waren geweest, zouden we niet geweest zijn.”

Kurt: “We zullen niks speciaals doen.”

Anje: “Mocht er geen contactverbod gelden, dan waren er zeker enkele van zijn vrienden op bezoek gekomen om samen eens naar het kerkhof te gaan. Wij zullen ook zijn graf bezoeken, maar dat doen we elke dag.”

Kurt: “Er gaat geen dag voorbij of we zijn daar.”

Anje: “Als we naar het kerkhof wandelen om Bjorg te bezoeken, staan we daar nooit alleen.”

Kurt: “Bjorg was graag gezien in Knesselare. Wanneer we wandelen in de buurt, zien we onderweg vaak knuffelberen met zijn naam of hangen er foto’s van hem aan de vensters. Ook in het boek op zijn begraafplaats wordt er regelmatig een nieuw tekstje geschreven.”

Binnen afzienbare tijd verschijnt een echt boek over Bjorg Lambrecht. Auteurs Raf Willems en Yves Brokken verzamelen herinneringen van ploegmaats, trainers, vrienden en familie.

Anje: “We werken eraan mee, omdat we de verhalen over Bjorg willen koesteren.”

Kurt: “Het boek is nog niet af, maar wel al te koop. Zij die het nu al bestellen, worden vermeld in het boek. Soms deed het deugd om te vertellen, maar de pijn was vaak niet veraf. Sommige herinneringen zijn fantastisch, maar dan vat je ook meteen dat het nooit meer terugkeert. Ik besef dat Bjorg de tand des tijds niet zal kunnen doorstaan, maar ik wil ervoor zorgen dat hij zeker tot aan zijn 35ste verjaardag herinnerd zal blijven worden.”

***

Ook thuis blijven de herinneringen aan Bjorg levendig. Zijn slaapkamer en wielertruitjesverzameling zien er nog identiek uit als voor zijn overlijden. Ook de visvijver en moestuin met rozemarijnstruik blijven intact, ondanks het wegvallen van de

chef d’equipe. Ook het konijn Miranda, dat hij achter de rug van zijn ouders had gekocht, huppelt nog rond in de tuin.

Kurt: “Je kan er niet naast kijken. Miranda doet niks anders dan putten graven. Er liggen precies loopgraven in onze tuin.”

Anje: “Mocht het konijn er niet meer zijn, dan zou ik dat niet erg vinden. Hou jij van huisdieren? Je mag het konijn gerust komen afhalen... Al denk ik niet dat Britt het zou aanvaarden. We zijn er nog niet van af.”

*** Britt is de jongere zus van Bjorg.

Ze is een goeie vriendin van Carmina, het lief van haar overleden broer. Britt vormt al een tijdje een koppel met Arno Claeys, een belofte van negentien die ervan droomt om net als zijn broer Dimitri (Cofidis) profrenner te worden. De koers blijft een rode draad in de familie Lambrecht.

Kurt: “We volgen alleen nog de resultaten van Arno en Kevin

Inkelaar (bij Bahrain - Merida,

red.). Voor de lockdown passeerde Kevin hier vaak om een praatje te slaan, ook al woont hij in Nederland op meer dan twee uur rijden.”

Anje: “Vroeger stond tachtig procent van onze vakantie in het teken van Bjorg en de koers. Nu zijn we niet meer naar wedstrijden geweest. Zelfs niet wanneer Arno in de buurt reed. Misschien zullen we dat ooit nog wel eens doen, maar het is momenteel nog te vroeg.”

Kurt: “Sinds het overlijden van Bjorg heb ik zelfs amper op tv naar de koers gekeken.”

Anje: “Ik heb een paar keer gepraat met de mama van de eveneens overleden Stef Loos, maar ons contact met de koerswereld blijft beperkt.”

Kurt: “Zijn leeftijdsgenoten Harm Vanhoucke en Stan Dewulf zijn wel op bezoek geweest. Jelle Vanendert zou langskomen na Nokere Koerse, maar die koers werd uitgesteld. Victor Campenaerts heeft een berichtje gestuurd en ook met Tiesj Benoot heb ik soms contact. Van de ploeg Lotto Soudal horen we niet veel.”

Anje: “Misschien hadden we daar iets meer van verwacht, maar het hoeft niet.”

Kurt: “Telkens als er iemand van Lotto Soudal passeert, worden de wonden weer opengereten. Mochten Bjorgs geliefde Ardennenklassiekers straks doorgaan, dan zou ik op die dagen gaan wandelen aan zee om eraan te ontsnappen. Het doet te veel pijn. Had Bjorg dit jaar nog een logische stap gezet, dan was hij rijp voor het podium in de Waalse Pijl.”

*** Net als de profwedstrijden werd ook de in het leven geroepen

Memorial Bjorg Lambrecht voor beloften in maart uitgesteld. Kurt maakt deel uit van de organisatiecomité en hoopt eind augustus een nieuwe datum te vinden. De opbrengst van de boekverkoop gaat integraal naar de wedstrijdorganisatie. Intussen hebben Anje en hij tijd gevonden voor een nieuwe hobby: fietsen.

Kurt: “Bjorgs trainer, Sam Piers, heeft nu een fietswinkel. We hebben er twee elektrische fietsen gekocht.”

Anje: “We hebben vroeger veel gefietst, maar de laatste jaren waren we of aan het werk of met Bjorg op de koers. Nu proberen we die draad weer op te pikken. Het helpt om ons leven druk en levendig te houden en de gebeurtenissen te proberen te plaatsen. We willen zo weinig mogelijk thuis zitten.”

Kurt: “Het is de bedoeling dat we in de zomer korte reisjes maken met onze nieuwe fietsen.”

***

Ook een bezoek aan Polen staat op de planning. Indien de Ronde van Polen begin juli kan plaatsvinden, heeft de organisatie een herdenking gepland.

Anje: “We willen daar graag aanwezig zijn. Ik wil ook de plek van het ongeval bezoeken.”

De familie Lambrecht is niet opgezet met de werkwijze van de Poolse autoriteiten. De fiets waarmee Bjorg verongelukte, is nog altijd niet vrijgegeven door het Poolse parket.

Anje: “Britt is vragende partij om die fiets eens te kunnen zien, maar het is haar nog niet gegund.”

Kurt: “Verder krijgen we geen informatie. Niks! Nada. Het dossier is afgesloten, maar de oorzaak van zijn fatale valpartij is nog niet bekend. Er wordt beweerd dat hij is uitgeschoven op een verkeersreflector, maar niemand kan dat officieel bevestigen. Acht renners die toen in zijn buurt reden, zijn ondervraagd, maar niemand heeft het zien gebeuren. Het enige wat we kregen, waren verslagen van de autopsie en het onderzoek in gebrekkig Nederlands. Verhelderend was de inhoud niet. Het enige wat we van Polen zijn te weten gekomen, is dat er elk jaar op 5 augustus in de kerk van Rybnik, waar Bjorg is overleden, een herdenkingsmis voor hem georganiseerd zal worden. De lokale pastoor heeft toestemming gevraagd aan de pastoor van Knesselare... Een mooi gebaar. Polen is een heel christelijk land, maar ik ben mijn geloof in het christendom helemaal verloren.”

Anje: “Dat is passé. Bjorg was ook heel gelovig.”

Kurt: “De manier waarop hij overleden is... dan kan je toch moeilijk geloven dat er iets is.”

“Van de ploeg Lotto Soudal horen we niet veel. Misschien hadden we daar iets meer van verwacht, maar het hoeft niet.” Kurt en Anje Ouders van Bjorg Lambrecht “Vanuit Polen krijgen we geen informatie. Niks! Nada. Het dossier is afgesloten, maar de oorzaak van zijn fatale valpartij is nog niet bekend.” Kurt en Anje Ouders van Bjorg Lambrecht