Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Mijn vriendin is al drie weken weg”
Aleksandar Vukotic (24, Waasland-Beveren)
“I’m okay, maar ik zit hier nu wel alleen op mijn appartement. Mijn vriendin Jovana is al drie weken geleden teruggereisd naar Bosnië. Ik mocht van de club ook naar huis, maar dat bleek ijdele hoop. De avond voor mijn vlucht hoorde ik de Servische president op tv zeggen dat alles gesloten werd. Wie het land nog zou binnenkomen, moest 28 dagen in quarantaine. Een hele maand binnenblijven, stel je voor... Ze voerden zelfs een avondklok in, de politie is van 17.00u ’s avonds tot 5.00u ’s ochtends op straat om te controleren. Dan liever de vrijheid die je in België toch nog hebt. Hier kan je tenminste nog gaan wandelen of lopen.”
“Maar het is momenteel dus wel een eenzaam bestaan. Ik woon graag in Beveren, omdat het hier rustig is, maar nu is het toch iets té rustig. Ik zit hier vooral thuis Netflix te kijken of Football Manager te spelen, om alle miserie te vergeten. Met Rode Ster heb ik net de poules van de Champions League bereikt, dus de zaken gaan wel nog goed.
(lachje) Ik heb ook het geluk dat ik met Stefan Milosevic en Andrija Vukcevic twee Balkan-ploegmaats heb met wie ik goed overeenkom. We proberen ons samen fit te houden, trainen wat de met de bal, en spreken geregeld af – uiteraard respecteren we de regels, we houden afstand. De vriendin van Vukcevic kan trouwens goed koken: ook nog mooi meegenomen.”
“Natuurlijk mis ik mijn vriendin en familie enorm. Ik hoop dat ik me snel bij hen kan voegen, maar ik wacht op nieuws over de competitie. Blijkbaar denkt men nu aan een format met achttien of twintig clubs, wat zou betekenen dat Waasland-Beveren in eerste klasse blijft. Het zou raar zijn mochten we ons zo redden, ik zou dat liever op het veld doen. Maar het belangrijkste is dat we ons redden. Ik hou me alleszins klaar voor het geval die laatste speeldag nog wordt afgewerkt. En dat we intussen tech- nisch werkloos zijn: het zij zo. De club heeft dat beslist, dus we moeten dat accepteren.”