“Ik moet vooral mijn mama geruststellen”

Terem Moffi (20, Kortrijk)

“Ik heb hier maar één woord voor: boring. Dit is echt zo saai. Ik had vandaag zelfs niet door welke dag het was.(lacht) Ik heb net nog een dutje gedaan na mijn loopsessie, want wat moest ik anders doen? Ik heb al genoeg

Days gone gespeeld op mijn PlayStation en Netflix gekeken. Ik heb tussen oktober 2017 en maart 2019 al eens anderhalf jaar geen wedstrijd kunnen spelen door visumproblemen, maar toen was ik in feite nog een jeugdspeler. Nu ik volwaardig prof ben, is het veel moeilijker. Ik weet wel dat er voor Kortrijk nog maar weinig op het spel staat, maar ik hoop toch dat we snel weer aan de slag kunnen.”

“Het is niet alleen saai, het is ook zwaar. Ik zit sowieso al duizenden kilometers verwijderd van mijn ouders en mijn drie broers, die allemaal vastzitten in Nigeria. En dat terwijl ik een echte familieman ben. Gelukkig is de situatie ginder nog vrij goed, toch beter dan in België. Mijn mama belt me dan ook geregeld, omdat ze zich zorgen maakt – dat moederinstinct, hé. (glimlacht) Maar ik stel haar telkens gerust en zeg haar dat ze niet zo moet panikeren. Ik blijf braafjes binnen. Mijn broers kunnen dat bewijzen, want we doen geregeld een videocall in groep, zo zie ik hen nog eens. Eén van hen wilde graag naar hier komen, maar dat zal helaas nog niet lukken. We zullen moeten wachten tot de grenzen heropenen.”

“Ja, ik probeer al het nieuws over het virus op de voet te volgen, maar er zitten scary berichten tussen… Ik ben een gelovige jongen, dus ik reken op God om ons een handje te helpen. Intussen doe ik gewoon mijn job en hou ik me fit, al is het heel moeilijk om jezelf tot de limiet te pushen als je individueel moet trainen. Daarom probeer ik me ook thuis nog wat bij te scholen. Ik heb al heel wat oude voetbalwedstrijden herbekeken, onder meer van Antwerp en Club Brugge in Play-off 1. We kunnen onze vrije tijd maar beter nuttig besteden.”

FOTO FOTO KURT “Het is niet alleen saai, het is ook zwaar.”