Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Het wordt vreemd om hier als tegenstander te komen”
Booms topschutter aller tijden Jonas Laureys kiest na zeven seizoenen voor Tienen
Jonas Laureys speelt de volgende twee seizoenen voor Tienen. De topschutter aller tijden van Rupel Boom gaat er spelen bij zijn maatje Dries Ventôse, die met de VlaamsBrabanders vorige week de promotie naar eerste amateurklasse mocht vieren. In het spoor van Laureys trekt ook Nick Spaenhoven, die eerder al had aangegeven Boom te verlaten, naar Tienen.
Zeven seizoenen Rupel Boom heeft Laureys er uiteindelijk opzitten. Met een goed gevoel kijkt hij terug op die periode. “Het zal vreemd aanvoelen om hier volgend seizoen in de kleedkamer van de bezoekers te moeten plaatsnemen”, opent Laureys. “Tienen werd kampioen en speelt over enkele maanden dus in dezelfde reeks als Rupel Boom. Ik heb met deze club heel veel mooie momenten, maar denk dat dit het juiste moment was om te vertrekken. Ik ben nu 29. Zeven jaar bij dezelfde club spelen is niet meer van deze tijd. Als ik de stap naar een andere ploeg nog wou zetten, was het nu of nooit.”
Kreeg je veel aanbiedingen?
“Ik mag zeker niet klagen. Ik kreeg zelfs een voorstel om prof te worden. Club Luik is een profclub en toonde zeer concrete interesse, maar dat zag ik niet meer zitten. Die aanbieding komt vier à vijf jaar te laat. Als jonge gast had ik het er misschien op gewaagd, maar ik had geen zin om mijn job op te geven. Bovendien is Luik behoorlijk ver om elke dag over en weer te rijden. Uiteindelijk bleven Heist en Tienen over en heb ik besloten om voor Tienen te gaan. Dries Ventôse, ook ex-Rupel Boom, is een van mijn beste vrienden en speelt daar. Hij liet zich zeer positief uit over de club en dat gevoel werd alleen maar bevestigd in de gesprekken die ik had met het bestuur.”
In die zeven jaar Rupel Boom werd je ook topschutter aller tijden met 52 stuks, een record dat wellicht niet snel gebroken zal worden.
“Ik ben daar best wel trots op, ook al zal ik nooit echt een goalgetter worden. Ik ben eerder een hardwerkende spits die veel kilometers aflegt. Mocht ik met de ogen dicht scoren, dan had ik het waarschijnlijk wel gemaakt als prof. Maar het is inderdaad een record dat niet snel zal sneuvelen. Dan zou er toch al een echte spits moeten komen die jaarlijks vijftien à twintig doelpunten maakt en dan ook nog eens drie jaar op rij voor Rupel Boom zou moeten spelen. Dat zie ik niet snel gebeuren.”
In coronatijden heb je zonder het zelf te beseffen plots je laatste match voor Rupel Boom al gespeeld. Dat moet bizar zijn.
“Dat geldt voor iedereen die vertrekt, maar in mijn geval zeker, want ik kreeg ook nog eens een rode kaart. Uiteraard had ik liever op een andere manier afscheid genomen, maar ze gaan me hier nog vaak zien. Rupel Boom zal toch altijd een beetje mijn club blijven.”