Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Thuiszitten? Nee, ik wil helpen”
Chef-kok van De Groote Witte Arend Tim Ferket werkt nu in enige zaak die nog open is: daklozenrestaurant Kamiano draait op volle toeren
Alle restaurants in Antwerpen zijn dicht. Of nee, toch niet allemaal. In de Lombardenstraat houdt het daklozenrestaurant Kamiano dapper vol. Waar moeten de ‘vrienden van de straat’ anders naartoe? Vele vrijwilligers blijven op post. Er komen er zelfs nieuwe bij, waaronder de baas van een van Antwerpens best gekende horecazaken.
Drie koekenpannen staan op het fornuis. Tim Ferket giet het beslag erin. Een stuk of vijfendertig pannenkoeken bakt hij vandaag, als dessert voor de daklozen die vanmiddag komen eten bij Kamiano, het daklozenrestaurant van Sant’Egidio in de Lombardenstraat.
Als de wereld zijn normale gangetje was gegaan, zou Tim vandaag in een andere keuken gestaan hebben, een paar straten verder in de Reyndersstraat. Hij is al vijftien jaar de baas van de alom bekende De Groote Witte Arend. Daar bereidt hij zijn gerechten met enkele van de 120 biersoorten die op zijn kaart staan – voor zijn stoofvlees met De Koninck komen ze van heinde en verre. Maar nu kookt hij zonder alcohol en gratis en voor niks. “Ik ben best wel een beetje jaloers op deze keuken”, zegt hij aan het fornuis. We kunnen niet zien of hij lacht, want hij draagt een mondmasker, zoals alle vrijwilligers die hier aan de slag zijn. “Ze is groter dan de mijne.”
Zwart gat
Nadat de 39-jarige chef op 13 maart zijn café-restaurant had moeten sluiten, had hij een week nodig om de paperassenhandel voor zijn personeel en zijn zaak in orde te brengen. Daarna had hij tijd om na te denken. Veel tijd. Tim is single. Als hij in zijn kot zou blijven, zou hij in een zwart gat vallen, vermoedde hij, en meeneemmaaltijden bereiden zag hij niet zitten. “Ik wilde helpen, iets terugdoen voor de maatschappij”, zegt de Antwerpenaar, die berekende dat hij deze wereldwijde crisis mits wat improvisatie tot eind mei kan overleven. “Ik zag de oproep #vlaanderenhelpt en schreef ziekenhuizen en andere organisaties aan. Kamiano was de eerste die reageerde.”
Kip met curry
Deze week was Tim, op woensdag na, elke dag op post. De lunch maakt hij niet. Die wordt warm geleverd door een traiteur sinds de leerlingen van De Leerexpert, de school voor buitengewoon beroepsonderwijs in Deurne, die hier kwamen koken, noodgedwongen afhaakten. Vandaag staat er kip met curry, aardappels en gemengde groentes op het menu. Tim zorgt voor de extra’s. “Nu zijn het pannenkoeken, maar ik heb ook al ajuinsoep gemaakt, of spek met eieren.”
De gasten in het restaurant zijn er blij mee. Een van hen, een jonge kerel met een getatoeëerde traan onder zijn oog die in het zonnetje op de binnenplaats zit te wachten tot hij een douche kan nemen, heeft de voorbije nacht zelfs gedroomd van Tims spek met eieren. Hij lacht: “Hij maakte ze met bio-eieren. Dat vind ik belangrijk.” Op woensdagavond en zaterdagmiddag is het restaurant open voor alle dak- en thuislozen. Maar op de andere weekvoormiddagen onthalen de vaste medewerkers en vele vrijwilligers de allerzwaksten uit onze stad. Iedereen die dan komt, is geregistreerd en krijgt begeleiding. Elke gast die vanuit de Lombardenstraat de binnenkoer op wandelt, krijgt een hartelijke begroeting, maar wordt ook meteen naar de wasplaats gedirigeerd om eerst de handen te wassen. De reusachtige vierkante tafels in het restaurant zijn normaal goed voor acht stoelen, maar nu kunnen er nog maar vier mensen
Tim Ferket
Chef-kok “Ik zag de oproep #vlaanderenhelpt en schreef meteen organisaties aan. Kamiano was de eerste die reageerde.”
plaatsnemen. Er zijn ook minder gasten dan in normale tijden. Wie zelf nog een vorm van onderdak heeft, wordt aangemoedigd om binnen te blijven, maar mag wel langskomen voor een babbel en een afhaalmaaltijd. Enkele vrijwilligers hebben door de coronacrisis moeten afhaken, omdat ze zelf tot een risicogroep behoren, zoals Lilianneke, die ondanks haar 80 jaar nog altijd mee op de bres staat. Maar wie kan, blijft. In de bediening staan vandaag Victor uit Oekraïne, die ook vaak tolkt voor Oost-Europese gasten, en Marleen. Zij is een gepensioneerde laborante van het Sint-Vincentiusziekenhuis. “Ik werkte op de dienst bacteriologie, dus ik ben wel gewend aan deze mondmaskers en handschoenen”, zegt ze. Marleen is afkomstig uit Tremelo, het Brabantse dorp van de heilige Damiaan, een onbaatzuchtige man voor wie ze altijd veel bewondering heeft gehad. Kamiano is overigens naar hem genoemd. Om de veertien dagen komt ze op vrijdag helpen. “Ik krijg nochtans hier en daar weinig sympathieke reacties”, vertelt ze. “Mensen uit mijn omgeving vragen mij openlijk wat ik in deze gevaarlijke tijden bij de daklozen te zoeken heb. Maar ik heb mijn hele leven in de zorg gewerkt. En nu is solidariteit meer dan ooit nodig. Ik blijf dit doen, zo lang ik gezond ben.”