Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Huis op stelten tijdens de Lockdown Games
Een lijstje vol gekke opdrachten in anderhalf uur tijd afwerken terwijl je netjes in je kot blijft: dat zijn de Lockdown Games. Je tegenstanders ken je niet en zie je niet, maar ze zijn er wel. Verslag van onze heroïsche strijd.
WAT?
Elke crisis biedt ook kansen. Zodra het coronavirus België in zijn greep kreeg, ontwierp het Gentse bedrijf Das Box de Lockdown Games: een fotospel om thuis te spelen tegen andere gezinnen, met opdrachten aangepast aan de quarantaine. Een halfuur voor de start krijg je een toegangscode en kan je aan de slag met een to-dolijstje vol gekke maar eenvoudige doe-, zoek- en denkopdrachten. Dertig minuten waarin je al het nodige materiaal kan zoeken, de taken verdeelt en de chatbot Super Sam via Messenger laat weten dat je klaar staat. Wie aan het einde van de rit de meeste punten heeft verzameld, is de winnaar.
WIE?
Journalist Mireille deed de test met haar kinderen Maurice (9), Cyriel (11) en Dora (13).
ERVARING?
De Lockdown Games bezorgen ons een topnamiddag. Anderhalf uur draait het niet om hoe rommelig het huis erbij ligt. Straffer nog, die rommel levert mits een goede foto vier punten op. Voor de volle acht punten moet je dan weer met gestrekte armen een glas water drinken. Dat de vloer – bij ons gelukkig het terras – kletsnat wordt, deert niemand. Snel-snel werken we het hele lijstje af. Dat onze arme kat daarvoor even in een balletpakje wordt gestoken, zorgt alleen voor nog meer hilariteit. Voor een keer mogen de jongens zich verstoppen in de kast, blijkt het een goed idee om papa’s scheerschuim op het gezicht te smeren, mag er op de sofa worden geturnd, staan de stoelen overal gespreid om zonder de grond te raken de woonkamer te overbruggen en vormen de kleren op de grond een ketting van vier meter. Kinderen baas, kortom. En van alles maken we een foto die via Messenger bij Super Sam belandt.
OUDERS?
“Dit was heel leuk, we hebben goed gelachen! Opkuis is gedaan, nu heeft mama een wijntje verdiend”, schrijft een mama achteraf op Facebook. En ja, dat gevoel overheerst hier ook. Het hele huis stond overhoop. Maar maakt het wat uit? Nee. Onherstelbare brokken zijn er niet gemaakt en een halfuurtje opruimen na dik twee uur plezier is niet erg. Wat mijn man en mezelf het meest verbaasde, is dat er hier zoveel dingen in de kasten steken. En nog beter: als we de oplossing niet meteen vonden, wisten de kinderen de opdracht vaak toch op een ‘creatieve’ manier tot een goed einde te brengen. Want eerlijk: die fietser die voorbij ons raam kwam gereden, dat was ons middelste kind. Maar ook die foto leverde ons tien punten op.
GESLAAGD?
Met grote onderscheiding. Nooit geweten dat een spelletje met z’n allen in huis zo fijn kan zijn. Ook fijn: in de Lockdown Games nemen mijn kinderen het eens niet tegen elkaar op, maar werken ze samen tegen andere teams, ergens in woonkamers ver weg. Ruzies worden zo vermeden. En waar het kan, worden ook ma en pa ingeschakeld. Zo krijg je negentig minuten speelplezier die zo voorbijvliegen. Met een score van iets meer dan tweehonderd punten blijken we wel maar in de middenmoot te eindigen, maar daar maalt niemand om. Zelfs niet het grootste competitiebeest in huis.