Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Kampioen van de creatieve constructies
Hoe het beleid van voorzitter BRUNO VENANZI ervoor zorgde dat Standard geen licentie kreeg
Standard dat niet zonder slag of stoot zijn licentie haalt, het gebeurde al drie keer in de jongste vijf seizoenen. Maar dat het zich straks voor het BAS moet verdedigen, dat is een primeur. Een verrassing? Niet helemaal. Onder voorzitter Bruno Venanzi (49) is het al jaren financieel goochelen om de rekening niet te rood te kleuren.
Sinds Bruno Venanzi in 2015 Standard overnam van Roland Duchâtelet leden de Rouches gemiddeld zo’n 6,5 miljoen euro verlies per jaar. Slechts één boekjaar eindigde Standard niet in de rode cijfers: drie jaar geleden, dankzij de dertig procent op de verkoop van Michy Batshuayi door Marseille aan Chelsea. Maar verder? Altijd verlieslatend, waardoor de schuldenberg bijna verdubbelde tot 40 miljoen euro.
Voordien had Standard de steenrijke Roland Duchâtelet als ruggengraat om gezever te voorkomen. En daarvoor de gewiekste Luciano D’Onofrio, de marchand die Fellaini voor 20 miljoen euro verpatste aan Everton, kampioen speelde en Standard zelfs liet aanschuiven aan het rijkelijke Champions League-banket. Venanzi is ondanks de verkoop van energiebedrijf Lampiris niet zo vermogend dat hij voortdurend geld kan toestoppen. En ondanks al zijn goede bedoelingen is Standard evenmin kampioen.
Ja, kampioen van de creatieve constructies, dat wel. Want het uitblijven van de geldpotten van de Champions League noopt de Rouches voortdurend tot noodgrepen. Zoals het verkopen van sterkhouders in januari, elk jaar opnieuw. Anthony Knockaert en Jelle Van Damme, Adrien Trebel, Orlando Sá, Christian Luyindama en laatst nog Paul-José Mpoku én Renaud Emond: een club die echt wil meedingen naar de prijzen en financieel gezond is, laat in de winter niemand gaan.
Creatief met Edmilson en Vanheusden
Maar het gaat verder. De transfer van Junior Edmilson is het beste bewijs dat elke euro op Sclessin telt. De Braziliaanse Belg werd in augustus 2018 voor twee miljoen aan het Qatarese Al-Duhail verkocht. Sint-Truiden, dat Edmilson aan Standard verkocht voor 1,2 miljoen, had recht op veertig procent van de meerwaarde. In dit geval: 320.000 euro. Toen bleek dat Al-Duhail in het kader van een ‘partnershipdeal’ nog eens 3,2 miljoen euro
De omzet steeg dan wel onder Venanzi, de loonmassa deed dat ook, waardoor Standard steeds weer in de rode cijfers blijft. De schuldenberg bedraagt al 40 miljoen.
naar Luik liet vloeien, diende STVV klacht in en stapte het ook naar de FIFA. De Limburgers vinden dat ze recht hebben op 1,28 miljoen, de werkelijke 40 procent van de volledige deal. Standard betwist dat, uiteraard.
Het is niet de enige deal waarbij vragen worden gesteld. Neem nu Zinho Vanheusden. Omdat Inter wegens de financial fair play voor juli 2019 dringend geld nodig had, verkocht het hem aan Standard voor 12,6 miljoen, om hem later weer terug te kunnen kopen voor 18 miljoen euro. Kortom, een huurdeal waaruit Standard op termijn zijn voordeel haalt. Niet voor het eerst. Herinner u hoe Vanheusden twee seizoenen geleden nog echt werd gehuurd van Inter, toen hij net terugkeerde na een kruisbandblessure. Trainer Ricardo Sa Pinto liet hem links liggen, tot de Portugees om verdedigers verlegen zat. Vanheusden kreeg zijn kans tegen AA Gent en speelde geweldig, maar verdween daarna definitief naar de bank. Sportief gezien onverklaarbaar. Maar dankzij die ene match bespaarde Standard wel een half miljoen euro. Het volstond namelijk dat Vanheusden één keer in actie kwam opdat Inter 500.000 euro betaalde, de helft van zijn loon.
Veel te dure transacties
Het zijn dergelijke kunstgrepen die aantonen dat Standard flirt met financiële zorgen. Vreemd eigenlijk, aangezien Standard wel weet te verkopen. Vorige zomer nog Moussa Djenepo aan Southampton en Razvan Marin aan Ajax. Samen brachten ze net geen 30 miljoen euro op. Dat volstond slechts om alle inkomende transfers te dekken. Een stoet aan ‘goedkope’ spelers - in de prijsklasse 1,5 tot 3 miljoen - te kneden door Preud’homme.
Plus ook jeugdproduct Vanheusden, ondanks de winst op lange termijn toch een veel te dure transactie. Soms lijkt het alsof Bruno Venanzi zich als supporter gedraagt en prestige laat primeren op gezond beleid. Herinner u het aantrekken van Victor Valdes, een keeper die acht maanden geen match had gespeeld. Of Daniel Van Buyten, onafhankelijk adviseur van wie duidelijk was dat hij 600.000 euro per jaar kreeg. Maar wat hij verder uitvrat?
De omzet steeg dan wel onder Venanzi, de loonmassa deed dat ook, waardoor Standard steeds weer in de rode cijfers blijft. Te veel, volgens de Licentiecommissie.
Alle hoop op Preud’homme
Zoals Marc Coucke zijn eieren in het mandje van Vincent Kompany legde, zo stelde Venanzi twee jaar geleden alle hoop op Michel Preud’homme. En sindsdien ook op de transfers van Mogi Bayat. Geoogst werd er nog niet, en dus blijft de kas leeg. Vandaar dat Venanzi eerder zei dat de verdeelsleutel van de tv-gelden niet eerlijk is en zijn club meer geld verdient. Vandaar dat spelers een salarisvermindering moesten aanvaarden door de coronacrisis en de zeven weigeraars op technische werkloosheid werden gezet, wetende dat Michel Preud’homme louter als trainer in technische werkloosheid werd gezet, terwijl hij ook bestuurder, vicevoorzitter én technisch directeur is.
Vandaar ook de kunstgreep met het stadion, waarover de Licentiecommissie nu valt. Voor geplande renovaties aan het Maurice Dufrasnestadion bedraagt de kostprijs 80 miljoen euro, waarvan Standard zo’n 15 à 20 miljoen wil dragen. In februari veranderde Immo Fenura, eigenaar van twee parkings op Sclessin, van naam naar Immobilière du Standard de Liège. Netjes geregistreerd bij de notaris - met de hulp van de vriendin van Venanzi, zelf notaris - heeft die bvba het stadion overgenomen. De club huurt Sclessin in erfpacht. Hoewel Rode Duivel Axel Witsel in Immo Standard stapte en er al 1,5 miljoen euro werd betaald, stelt de Licentiecommissie zich de vraag of de nieuwe stadioneigenaar over voldoende middelen beschikt. Bij de laatste jaarrekening in 2018 vertegenwoordigde het toenmalige Immo Fenura nauwelijks meer dan een miljoen euro.
Kortom, waar zit het geld? Komt het straks nog goed voor het BAS? Wellicht wel. Standard claimt dat het nog schijven van de transferbedragen van Marin en Djenepo moet krijgen en dat de verkoop van Emond en Mpoku nog niet in rekening werd gebracht. En anders kunnen er wel nog snel enkele spelers van de hand worden gedaan? Op welke manier dan ook…KOEN