“De eenzaamheid is soms heel lastig”

Michelle Naessens (22) werkt als concept en user interface artist bij gamestudio Cybernetic Walrus in Antwerpen. In de hoogtechnologische omgeving waarin ze werkt, zijn er praktisch gezien geen beslommeringen, maar ze mist de teamspirit.

“Op praktisch vlak was het niet moeilijk om over te schakelen, al moest er met pc's over en weer worden gezeuld”, zegt Michelle. “Omdat we met zware technologie werken, kunnen we niet op een laptop werken. Maar met een goede pc kan je voort. Ik mis vooral de collega’s en de groepssfeer”, getuigt Michelle die de ontwerpen voor nieuwe personages en achtergronden voor computergames alleen in haar appartementje in Antwerpen moet uittekenen.

“In onze branche is het veel leuker om allemaal samen te werken. We zitten allemaal een hele dag achter de computer en dan is het altijd leuker met mensen om je heen. Het zorgt ook voor meer drive. Dat heeft toch een weerslag op de productiviteit”, vindt ze. “We houden nu ook wel brainstormsessies via chat en videocalls, maar dat is toch niet hetzelfde.”

“Gelukkig hebben we via ons intern communicatieplatform een kitchen corner waar we via voice en chat toch even met een collega een babbeltje kunnen doen als daar nood aan is. Ik woon alleen en dan speelt die eenzaamheid soms toch parten. Het sociaal contact is nihil, ik ga alleen naar de winkel.”

“Ik vind het vooral moeilijk om consistentie in mijn werkdag te krijgen. Als je naar het kantoor gaat, heb je een bepaalde routine. Je staat op en je vertrekt op een bepaald uur naar het werk. Dat valt allemaal weg. Ik merk dat ik voor mezelf goede regels moet opstellen. Om 10u hebben we gelukkig ook altijd een online meeting om te briefen over de vorige en komende werkdag. Dat helpt me om regelmaat te krijgen.”