Gazet van Antwerpen Stad en Rand

De blijde paasboodsc­hap

- Wim Daeninck

Eindelijk! Eindelijk een toppolitic­us die zegt wat iedereen denkt. Of toch bijna iedereen. Of toch minstens een groot deel van dat iedereen. Afijn, genoeg om indruk te maken. Hij zei het zo: “Uitrusten op een bankje verboden? Sorry, dat ga ik niet handhaven.” Hij zat zelf op een bankje, onze burgemeest­er. Na een allicht essentiële verplaatsi­ng, met zicht op Linkeroeve­r, aan de kant van de rede. Die laatste was een beetje zoek geraakt, vond hij, en dan is het goed dat iemand de puntjes eens op de i zet.

De post op Facebook, zo bleek uit nadere lectuur, was gesponsord. ‘Betaald door Nieuw-Vlaamse Alliantie’, lazen we. Ach, even niet kniezen nu, ze moeten ergens met al dat belastingg­eld naartoe.

Hij zat er dus niet alleen, onze burgemeest­er. Hij zat er met z’n twee: als burgemeest­er van de grootste stad van Vlaanderen én als voorzitter van de grootste partij van het land. Nog een geluk dat hij geen mandaten heeft, denken we dan. Dat is trouwens de reden waarom Koen Kennis momenteel niet eens op een lege tram mag stappen. Maar we wijken af.

De boodschap kwam aan. Ze ontketende een ongeziene golf van solidarite­it onder de Antwerpena­ren. Bij ons geen slap gedoe zoals in Gent. Het leek er wel Brugge. Bij ons geen lege parken zoals in Brussel, waar de straten bovendien zo leeg zijn dat je wel oerdom moet zijn om met je scooter nog ergens tegenaan te knallen. Nee, in de metropool bolden de combi’s zachtjes door de straten, vol minzaam lachende agenten, onderwijl wuivend naar groepjes keuvelende wandelaars, picknicken­de zonneklopp­ers en dartel rondhuppel­ende kinderen. Goed, als het écht uit de klauwen liep, wilde oom agent nog wel eens een pv’tje uitschrijv­en. Maar verder leek onze stad wel een Hof van Eden, een eenzame enclave van Gutmensche­n in een verdord Vlaams landschap.

Uiteraard kwam er daar weer kritiek op. Voor sommige mensen kun je nu nooit eens iets goeds doen. En zeker niet voor al die doorgeleer­de virologen, die nu al weken vanaf 11u ’s morgens ons humeur verknallen. Onheilspro­feten van de wetenschap. Je zou hen niet uit hun labo’s mogen laten komen.

Nu was onze burgemeest­er zelf toch ook wel wat geschrokke­n van de negatieve reacties op zijn blijde paasboodsc­hap. De post werd verwijderd. Maar het effect was er. De gevolgen daarvan worden over een tweetal weken verwacht. En ook dat is opmerkelij­k. Welke politicus kan zeggen dat de resultaten van zijn beleid op zo’n korte termijn voelbaar zijn?

 ?? FOTO RR ??
FOTO RR
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium