Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik wou vermijden dat het zielig werd”
Kevin Van Goethem uit Kontich stapt zelf op
“Dit is Expeditie Robinson, opgeven kan hier niet.” Mooi geprobeerd van presentator Bartel Van Riet, maar toch verbrak deelnemer Kevin Van Goethem (38) gisteravond dat mantra. Op eigen houtje verliet hij het programma. Omdat hij op was. “Ik heb zelfs even aan een hartmonitor gelegen.”
Kijkers hadden het wellicht al in de mot: zo enthousiast Kevin eind januari nog aan het spel begon, zo afwezig en vermoeid liep hij er de laatste afleveringen bij. Tijdens een opdracht waarbij de kandidaten met een peddel zand over een dunne balk moesten lopen, leek de Kontichse steward er met zijn hoofd niet bij te zijn. “Nu ik het allemaal terugzie, is het alsof ik het opnieuw herbeleef. Op dat moment zat ik er fysiek helemaal door. What the fuck, dacht ik toen Bartel de opdracht uitlegde. Dat lukt hier nooit. Het licht ging eventjes uit, ik hoorde maar de helft van zijn uitleg. De producer heeft de opnames even moeten stilleggen om mij moed in te spreken. Bekijk het als een spelletje, zei hij. Gewoon een leuk spelletje.”
Het leukste was er toen al af. Nochtans was Kevin vol goeie moed aan het avontuur begonnen. “Al jaren ben ik trouwe kijker van Expeditie Robinson, ook van de Australische en Amerikaanse versies. In 2018 nam ik al eens deel aan de selectieproeven, maar toen haalde ik het net niet. Dus dit jaar had ik me extra goed voorbereid. Ik ging na welke plantensoorten eetbaar zijn, sloeg op mijn iPad tientallen filmpjes op over jungles en survivaltechnieken en maakte in mijn tuin een kampvuur met bamboe.
Dat komt een beetje extreem over, zeker?”
Meer dan tien kilo vermagerd
Tijdens zijn trainingen herinnerde Kevin zich een fragment uit
Survivor,
de Amerikaanse versie van Robinson. “Voor hij naar het eiland vertrok, had een deelnemer nog eens flink van het leven geprofiteerd. 20 kilo was hij aangekomen. Na één aflevering mocht hij alweer naar huis. Dat wou ik koste wat het kost vermijden. Ik wist dat we niet elke dag op een rijkelijk buffet zouden worden getrakteerd, dus moest ik mijn lichaam laten wennen aan de honger. Zo zou ik er beter tegen bestand zijn. Dacht ik.”
En zo startte Kevin met een flink dieet. Geen suikers en koolhydraten meer. “Toen ik op het vliegtuig naar de Filipijnen stapte, was ik al van 86 kilo naar 82 gegaan. En tijdens de vlucht had ik mijn eigen magere kip mee, in een tupperwaredoosje.”
Tijdens de opnames verloor Kevin nog eens meer dan tien kilo. Toen hij uit de expeditie stapte, woog hij 71 kilo. “Mijn geniale strategie bleek uiteindelijk bijzonder lomp te zijn. Mijn energiepeil zakte almaar lager en lager. Frustrerend, want mentaal was alles nog in orde. Ik kon de fysieke inspanning voor die proeven gewoon niet meer opbrengen. Tegen het einde kon ik niet meer op mijn benen staan. Na de opdracht met het zand heb ik zelfs eventjes aan een hartmonitor gelegen omdat ik een zware druk op mijn borst voelde. Gelukkig bleek dat niks ernstigs te zijn.”
Opgeheven hoofd
Zijn medekandidaten zagen Kevin verzwakken. Maar hem wegstemmen bleek geen optie. “Ik had hen nochtans gevraagd om dat te doen. Op een bepaald moment moet je eerlijk zijn met jezelf. Ik kon in die halve finale niks gaan doen. Ik wou vermijden dat het zielig werd, maar iedereen die tijdens die eilandraad mocht stemmen, wou me in het spel houden.”
En dus hield Kevin de eer aan zichzelf en verliet hij de Filipijnen met opgeheven hoofd.