Vier keer goed nieuws

Een maand al zitten we in lockdown en kijk, als op bestelling is daar het hoopgevende cijfer van 0,8 besmettingsgraad: iemand met het coronavirus steekt gemiddeld nog maar 0,8 andere personen aan. Het betekent dat de epidemie krimpt, dat er van dag tot dag minder nieuwe besmettingen zijn. En dat is niet het enige goede nieuws vandaag.

Economen van de KU Leuven en de UGent hebben berekend dat het gigantische begrotingstekort geen drama hoeft te zijn als het economische herstel snel genoeg weer op gang komt. Zelfs als dat tegenvalt, kan een combinatie van aanhoudende groei en lage rente op lange termijn de miljardentekorten laten ‘verdampen’. Er zitten een paar alsen in, de studies zijn beperkt van opzet en gaan niet over de verliezen die vele burgers en bedrijven lijden of over de schade die het virus wereldwijd nog kan aanrichten. Met dan weer alle gevolgen van dien, maar het is een opsteker. Het maakt de aankomende duizelingwekkende tekorten behapbaar en wurgende belastingen en besparingen zijn volgens de economen niet nodig om de door het coronavirus gegraven putten te dempen (pas op, de gewone begroting en de vergrijzing blijven een even groot probleem als vroeger; dat zijn helaas geen eenmalige catastrofes).

Nog goed nieuws: de werkgevers en de vakbonden vinden elkaar al wat beter over de voorwaarden voor bedrijven om weer min of meer veilig aan de slag te gaan. In de bouw en de voedingsindustrie bijvoorbeeld is er een akkoord over ‘een toolbox’ voor een heropstart in stappen. Er is op het front van het sociale overleg nog veel lastig werk te verrichten en het aantal van 1,2 miljoen technisch werklozen zou nu vrij snel moeten beginnen dalen – België heeft verhoudingsgewijs beduidend meer economische werkloosheid dan de buurlanden – maar de signalen zijn hoopvol.

En dan is er nog een historisch akkoord, passend bij deze historische tijden, onder de kustburgemeesters. De Oostende burgemeester Bart Tommelein had gepleit voor een pasje voor strandbezoekers, met voorrang voor bewoners en toeristen die aan de kust overnachten, maar zijn collega’s zien zo’n zomerse apartheid niet zitten. Alle kustburgemeesters zijn alvast overeengekomen om samen een aanpak uit te knobbelen om tot een veilige fysieke afstand tussen strandgasten te komen. Ze hebben nog wel even tijd voor we (in het beste geval, hout vasthouden) massaal de coronazorgen van ons af gaan schudden aan onze eigenste kust, bij gebrek aan costa’s, Provençaalse dorpjes of Kroatische blauwe wateren. Dat kan nog gezellig worden. Maar eerst nog een tijd doorbijten.