Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Nog geen instapklasje voor deze kleutertjes
“Soms moeten we haar boekentas zelfs verstoppen”
“Ik denk dat Mirre nog niet heel goed beseft wat naar school gaan inhoudt. Maar ze was er wel stilaan klaar voor”, zegt mama Joyce Wauters. “In de crèche begon ze zich een beetje te vervelen. En wanneer we haar vroegen: Waar mag je naartoe?, dan riep ze meteen: Naar school!”
Thuis, in Nijlen, loopt Mirre (2,5) dezer dagen fier rond met haar gloednieuwe boekentas. “Ze weet hem heel goed staan en dan vult ze hem en is ze er de hele tijd mee in de weer. Soms moeten we hem zelfs verstoppen, anders speelt ze er elke dag mee”, lacht Joyce Wauters.
Maar nu moet Mirre dus thuisblijven. “Mijn man is technisch werkloos en hij past op haar. Hij doet dat keigoed en met het mooie weer kunnen ze de hele tijd in de tuin spelen. Dus dat valt allemaal wel mee.”
Voordien ging Mirre naar de crèche. Dezelfde crèche waar Joyce
werkt. “Ze ging dus elke dag met mij mee naar het werk. Daar was ze aan gewend.” Naar school gaan zou voor de kleine Mirre een grote stap zijn. “Normaal gezien zou ze op 26 maart naar de kijkdag zijn gegaan. Maar die is natuurlijk ook in het water gevallen. Daardoor heb ik het gevoel dat we haar niet echt goed hebben kunnen voorbereiden op haar eerste schoolervaring.”
Nu heeft Joyce tijd om dat mondjesmaat wel te doen. “We passeren soms langs de schoolpoort en dan zeg ik haar dat ze daar naartoe mag als de vieze beestjes weg zijn. Via een kennis kreeg ik een filmpje doorgestuurd van LEGO-mannetjes die in kindertaal uitleggen wat corona is. Zo heeft ze toch een beetje een idee. Want voor haar verandert er natuurlijk ook veel. Ze mag niet meer spelen met andere kinderen, niet meer op bezoek bij familie en vrienden. Maar of ze het ook allemaal echt begrijpt? Geen idee eigenlijk.”
Heel wat andere peuters zitten in hetzelfde schuitje. “Kindjes die ik zelf lange tijd verzorgd heb in onze crèche”, vertelt Joyce. “Zij zitten nu thuis en zullen meteen naar school gaan nadat de coronamaatregelen zijn opgeheven. Dat afscheid van hen, dat was dus heel abrupt. Het doet raar.”