Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“De kleine opdrachtjes die de juf doorstuurt, doet hij met volle goesting”
Eigenlijk zou Liam (2 jaar en 8 maanden jong) na de krokusvakantie al zijn eerste schoolervaring hebben opgedaan. “Maar omdat we zeker wilden zijn dat hij zindelijk zou zijn, hebben we er bewust voor gekozen nog een beetje langer te wachten”, zegt zijn mama Dominique Wante uit Boom. Maar dat beetje wordt nu wel heel veel.
“Enerzijds hoop ik dat alles snel achter de rug is en dat Liam gauw naar school kan, zodat hij een nieuwe uitdaging heeft”, vertelt Dominique. “Hij is ook de hele tijd bezig over het feit dat hij naar school mag. Elke keer wanneer we voorbij het schoolgebouw komen, begint hij erover. En wanneer zijn halfzus over school vertelt, luistert hij heel geïnteresseerd en zegt hij Liam ook
school. Hij is er echt klaar voor.” “Gelukkig stuurt de juf kleine opdrachtjes door. Zo moest hij bijvoorbeeld een toren van plastieken potjes bouwen. Dat doet hij met volle goesting. Want dan is hij iets aan het doen voor school en hij weet dat de juf hem dat heeft gevraagd.” Anderzijds hoopt Dominique dat haar zoontje pas in september naar school hoeft. “Wanneer de coronacrisis hopelijk voorbij is en de kans op besmetting veel kleiner zal zijn.
Al zal de stap dan wel veel groter zijn. Want nu is hij de hele tijd bij mij. Hij is eraan gewend geraakt om thuis te spelen en alleen ons te zien. En naar school gaan, dat betekent een heel nieuwe omgeving, nieuwe rituelen… Maar ook voor ons zal het moeilijk worden om hem dan meteen lange dagen van huis te sturen.”
In het begin van de coronamaatregelen was het voor Dominique overigens niet evident om meteen opvang voor Liam te voorzien. Ze was zelf nog aan het werk en Liam ging drie dagen in de week naar de crèche en bleef twee dagen bij zijn grootouders. “Maar dat mocht ineens niet meer.”
Ondertussen is alles in zijn plooi gevallen. “Omdat ik zelf hogerisicopatiënte ben, heeft de dokter me thuis geschreven en kan ik zelf op Liam passen.”