Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Mensen zijn te laks, een tweede piek in juli is bijna zeker”
“Ik zie elke dag patiënten met wie het niet goed afloopt. Daarom heb ik het moeilijk als ik zie hoe laks sommige mensen zijn. We zijn ervan overtuigd dat dit binnenkort voor een opflakkering zorgt, en voor een tweede, ergere piek in juli. Mogelijk zelfs een derde in november.” Spoedarts Christophe Laurent (53) betreurt duidelijk dat sommigen de ernst van de crisis nog altijd niet inzien.
Het Heilig Hartziekenhuis in Mol telt bijna tweehonderd bedden. Op intensieve zorgen is het aantal bedden door corona verdubbeld, en die zijn geregeld bijna allemaal bezet.
Opflakkering
“Omdat we twee bedden moeten vrijhouden voor Covid-patiënten die ’s nachts plots verslechteren, gebeurt het dat er patienten worden getransfereerd naar naburige ziekenhuizen”, zegt spoedarts Christophe Laurent. “Voorlopig is alles nog onder controle, maar we verwachten een opflakkering, zeker na het roekeloze gedrag tijdens het paasweekend. We moeten ons echt aan de regels houden of we stevenen af op een strengere aanpak, Wuhan-style. In de supermarkt zie ik zieke mensen gewoon voor zich uit hoesten, niet meer in de elleboog. Beseffen ze dan niet dat ze op die manier anderen kunnen besmetten? Of kan het hen niets schelen? Je kunt echt niet voorzichtig genoeg zijn. Ik voel me op deze dagen veiliger op de corona-afdeling van de spoed dan in een supermarkt.”
Op zijn afdeling werkt Christophe samen met 8 artsen en een 25-tal verpleegkundi- gen. “Op spoed gaat de instroom van pati- enten in vlagen, altijd al. Dat vraagt om multitasken en dat moet je gewoon zijn. Ik merk ook dat ik na al die weken in deze strijd begin te assimileren: soms merk je onmiddellijk dat iemand er echt slecht aan toe is, op een manier en met een directheid die we niet gewoon zijn bij andere aandoeningen. We zien de jongste dagen ook heel wat meer mensen die onverwacht positief testen. Continue voorzichtigheid en zorg- vuldigheid is en blijft dan ook de bood- schap. Het contrast tussen de duidelijk heel zieke mensen en anderen waar je niet veel aan merkt, maar die toch ook heel ziek blij- ken te zijn, is heel groot.”
BMI
Ook de echtgenote van Christophe is spoedarts. Toch heeft hij geen schrik van het virus. “Net omdat we ons goed bescher- men tijdens het werk. Ik probeer wel iets te doen aan mijn gewicht, omdat mijn BMI net iets te hoog is om oké te zijn in corona- tijden. Nooit eerder heeft een trend of dieet me kunnen overtuigen af te vallen. Corona wel, omdat ik weet dat mensen met een hoog BMI moeilijker beademd kunnen worden. Ik ben niet bang om ziek te wor- den, maar ik ben realistisch en tracht mijn voorzorgen te nemen, want ik wil mijn zoontje zien opgroeien. Ik heb onlangs vrienden-collega’s bijna zien sterven, iets wat ik nooit eerder zo concreet en intens heb meegemaakt.”