Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“Gesprek achter plexiglas is de beste oplossing”

Bewoners woonzorgce­ntra De Mick en De Vrije Vlinder krijgen bezoek

- JAN BRYS

In woonzorgce­ntra De Mick en De Vrije Vlinder in Brasschaat kunnen familieled­en van bewoners een bezoekje brengen via de Babbelbus. De liftbus van het centrum is zodanig ingericht dat die bezoekjes veilig kunnen verlopen. Bewoners stappen langs achteren in, bezoekers langs opzij, en ze worden gescheiden door een doorzichti­ge wand.

De directie speelde al langer met het idee om iets te organisere­n zodat de bewoners het bezoek konden krijgen van één familielid. “Met die commotie van vorige week durfden we nog niet. Maar de lockdown is nu al zes weken bezig en voor veel mensen, zowel bewoners als familieled­en, wordt het echt wel moeilijk. Daarom installeer­den we onze buurtbus zodanig dat een bezoekje nu toch mogelijk wordt.”

Alles wordt voortduren­d ontsmet en tussen bewoner en bezoeker bevindt zich een scherm. Langs de achteringa­ng kan de bewoner via de lift de bus betreden en langs de zijingang komt er telkens één familielid. We merkten meteen dat er een grote vraag is”, zegt directeur Roeland De Craene.

“We gebruiken nu één bus voor de vijf afdelingen. De bus staat elke dag ergens anders, telkens van 10 tot 17u. Het grote voordeel van dit systeem is dat de privacy wordt gegarandee­rd. Bewoner en bezoeker kunnen ongestoord babbelen. Als de familieled­en aan het raam komen of via een kraan zoals onlangs in Deurne, dan moet men telkens roepen zodat iedereen kan meeluister­en. Wie als familielid een bewoner wil bezoeken, moet gewoon een mailtje sturen om een afspraak te maken. We zien er uiteraard op toe dat iedereen aan de beurt komt. Als het nodig zou blijken, kunnen we misschien nog andere bussen in gereedheid brengen om als Babbelbus te gebruiken”, vervolgt de directeur.

Lang geleden

Maria Beyers heeft zonet een gesprek met haar dochter Lea gehad. Ze is echt enthousias­t. “Amai, dat was lang geleden”, klonk het meteen. Dochter Lea kwam eveneens met een grote glimlach naar buiten. “Ik vind dit een schitteren­d initiatief. Ik heb filmpjes van mijn moeder gemaakt om aan de andere familieled­en te kunnen tonen. Het is al zo lang geleden dat we nog eens onder vier ogen konden babbelen. Een dikke pluim voor deze or

ganisatie”, reageerde Lea. Een halfuur per bezoek

Jan Kruyniers, die zich vrijwillig heeft aangemeld om dit te organisere­n en ook BBTK-afgevaardi­gde is, zorgt telkens voor de aflossing. “We ontsmetten iedere keer alles. De bewoner wordt in de bus gelift en de bezoeker stapt langs de andere kant binnen. Ze kunnen perfect een gesprek voeren.

We rekenen op een halfuur per bezoek, maar door alle veiligheid­smaatregel­en houden we een kwartier spreektijd over. Met nog enkele andere medewerker­s van vakbond BBTK zorgen we ook nog voor maskers en schorten. Je ziet, de vakbond zegt niet altijd nee”, zegt Kruyniers.

“Samen met alle betrokkene­n trachten we voortduren­d een evenwicht te vinden tussen belangen van medewerker­s, bewoners en familieled­en en slagen we er toch wel in om het virus tot op heden buiten te houden. We beseffen ook wel dat hiervoor een grote dosis geluk nodig is”, voegt directeur Roeland De Craene er nog aan toe.

In woonzorgce­ntrum De Mick zitten 123 bewoners. In De Vrije Vlinder zijn er dat veertig. Daar zitten mensen met een niet-aangeboren hersenlets­el.

 ??  ??
 ??  ?? De Babbelbus verwijst met een knipoog naar de Babbelbox van
Man bijt Hond.
De Babbelbus verwijst met een knipoog naar de Babbelbox van Man bijt Hond.
 ?? FOTO JAN BRYS ?? Maria Beyers en dochter Lea bij de Babbelbus. “Lang geleden dat we nog hebben gesproken.”
De bus aan de binnenkant, met stoelen aan twee kanten van het plexiglas.
FOTO JAN BRYS Maria Beyers en dochter Lea bij de Babbelbus. “Lang geleden dat we nog hebben gesproken.” De bus aan de binnenkant, met stoelen aan twee kanten van het plexiglas.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium