Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik wil via Codru weer international worden”
Rwandees Steve Rubanguka ruilt Boomse bank in voor profclub in Moldavië
Opvallend nieuws vorige week bij Rupel Boom: Steve Rubanguka, die een eerder anoniem seizoen kende bij de Steenbakkers en zich vooral tevreden moest stellen met invalbeurten, tekende plots een profcontract bij FC Codru in de Moldavische eerste klasse.
“Ik kan me voorstellen dat veel mensen dat een bizarre overstap vinden”, zegt Rubanguka. “Maar de eerste contacten dateren al van een jaar geleden. Vorig seizoen ben ik er twee weken gaan testen en toen kon ik al een contract tekenen. Op dat moment kwam er echter de aanbieding van Rupel Boom en leek het me beter om nog een jaar in België te blijven. De club is me wel blijven volgen en nam enkele maanden geleden opnieuw contact op. Omdat ik bij Rupel Boom toch geen uitzicht had op een basisplaats, besloot ik de uitdaging deze keer wel aan te gaan. In principe was ik daar nu trouwens al aan de slag geweest, de competitie was er nog maar net begonnen. Ze hebben drie speeldagen afgewerkt, maar wegens corona ligt de competitie voor onbepaalde tijd stil.”
Wat voor een club is FC Codru?
“De club is relatief jong en bestaat nog maar nog twaalf jaar. In die periode is ze langzaam maar zeker opgeklommen en in 2019 kwam ze voor het eerst in eerste klasse terecht. Het is een lastig seizoen geweest, maar via de barrages is Codru er toch in geslaagd om het behoud af te dwingen. Het niveau in Moldavië ligt niet zo hoog. Je kan het gerust vergelijken met de eerste amateurklasse in België. Maar voor mij is het wel een ideale stap. Ik wil mezelf weer op de kaart zetten als voetballer. Omdat ik bij Rupel Boom zo weinig aan de bak kwam, ben ik ook mijn plaats in de nationale ploeg van Rwanda kwijtgespeeld. Door sterk te presteren bij Codru, wil ik weer international worden.”
Hoe kijk je terug op je seizoen bij Rupel Boom?
“Met gemengde gevoelens. We hadden een toffe spelersgroep, de sfeer was goed, alleen vond ik dat ik te weinig kansen kreeg. Pas op, ik vind Greg Vanderidt een goeie coach. We trainden pittig, waren fysiek top en ook tactisch vond ik hem sterk. We wisten bijvoorbeeld altijd hoe onze tegenstander zou spelen. Ik vond alleen dat hij te vaak teruggreep naar dezelfde namen. Als ik mijn kans kreeg en goed speelde, ging ik er toch altijd weer uit als Put of Augustynen weer beschikbaar was. Er zaten trouwens wel meer spelers in hetzelfde schuitje. Ook voor Mambabua, Kesteleyn en Siebens gold hetzelfde. Het maakte niet uit hoe sterk we speelden, zodra de vaste waarden weer fit waren, stonden die sowieso in de ploeg.”