Zonder mecenas is Lokeren geen profclub

LUDO VANDEWALLE

Waarom maken mensen zich zo druk over voetbal? Het is een aardige bijzaak in het leven maar meer ook niet. Er spelen nu veel belangrijkere kwesties. Over leven en dood. Toch treft een faillissement als dat van Sporting Lokeren nog het hart van de voetballiefhebber.

Lokeren is een provinciestad met 42.000 inwoners en per definitie te klein om een geldverslindende profclub te herbergen. Sporting Lokeren werd een traditievereniging dankzij het geld van twee personen: de exvoorzitters Etienne Rogiers en Roger Lambrecht. Toen Rogiers in 1984 overleed, zakte de club van subtopper via middenmoter naar degradant en kon als tweedeklasser in 1994 enkel van het faillissement gered worden door het geld van bandenmagnaat Roger Lambrecht.

Sporting Lokeren is een mooie club (geweest) maar kon alleen overleven door met extern geld boven zijn stand te leven. De toeschouwers zijn ondanks de successen in de jaren ‘80 met onder meer Larsen, Lubanksi en Lato en ook het jongste decennium met twee keer bekerwinst nooit massaal naar Daknam gestroomd. Verder dan wat goedwillende, lokale sponsors is de club nooit geraakt. Lokeren ligt geprangd tussen Antwerpen en Gent en de aanwezigheid van aartsrivaal WaaslandBeveren op een handvol kilometers helpt ook al niet.

Louis de Vries wordt nu tot kop van Jut uitgeroepen. Het is onverklaarbaar hoe hij er is ingestapt. Dat er zes maanden na de overname al geen geld meer was om beloofde tekengelden en (hoge) lonen te betalen, is wanbeleid. Maar de verkopende voorzitter Lambrecht had zijn huiswerk niet gemaakt. Anders had hij geweten dat De Vries kwaliteiten heeft. Mensen overtuigen en enthousiasmeren is er daar één van. Maar een bedrijfsactiviteit tot een goed einde brengen hoort daar zeker niet bij. De Antwerpenaar is nu al aan zijn zoveelste faillissement toe. Zijn laatste kunstje is een afgang geworden met een club, spelers en jeugdspelers die in de val zijn meegesleurd. Triest.

De mensen die zich jaren met hart en ziel voor de club hebben ingezet, verdienen respect. Als een club als Sporting Lokeren afhaakt, borrelen nostalgische gevoelens op. Maar van nostalgie kan niemand leven. Lokeren heeft niet de achterban, het hinterland om op eigen kracht een volwaardige professionele club te onderhouden. Dat De Vries dat niet wist of zonder meer heeft gegokt in de hoop de club later te kunnen verkopen, is kwalijk. Zonder mecenas lukt het in een provinciestad niet. Een fusie met VW Hamme zal de naam en het stadion redden maar er is weer een mecenas nodig om Lokeren op het niveau van weleer te brengen.