Exitplan ligt onder vuur: timing lijkt te krap

Het hele weekend werd nog nagepraat over de persconferentie van de Nationale Veiligheidsraad van vrijdagavond. Politicologen en communicatiespecialisten kunnen er maar niet van over dat de premier en de leden van de raad op zo’n belangrijk moment zo’n belabberd optreden ten beste hebben gegeven. In een poging om haar optreden te verdedigen, maakte premier Wilmès het zondag alleen maar erger. De winkels open op 11 mei? Dat is niet zeker. De vraag rijst hoe je op basis van deze informatie de bevolking ertoe kunt aanzetten om gedisciplineerd nieuwe stappen te zetten in de corona-exit.

We hebben nochtans al een en ander geleerd uit de lockdown. Ook toen die werd afgekondigd, bleek al gauw dat nodeloze discussies over de richtlijnen alleen maar tot een minder goede naleving ervan leidden. Pas toen alle politici het unisono hielden bij ‘blijf in uw kot’, deed iedereen dat ook en kregen we eindelijk enige controle over de verdere verspreiding van het virus. Als we nu zonder ongelukken opnieuw een sociaal en economisch leven willen opbouwen, kan dat alleen maar op basis van duidelijke communicatie en een ambitieus plan.

Hoe moeilijk het in deze tijden ook is om plannen te maken, het Covid 19-virus heeft al uitgebreid bewezen hoe verraderlijk het is. De curves volgen nu het gewenste patroon, maar niemand weet of ze dat blijven doen. De ziekenhuizen zijn nog altijd overbelast. Grote voorzichtigheid blijft dus geboden, maar dat mag niemand tegenhouden om intussen keihard te werken aan een ‘terugkeer’. En dat kan alleen maar als er perspectief geboden wordt. Minister van Onderwijs Ben Weyts heeft niet gewacht op de Veiligheidsraad. In de scholen worden volop maatregelen getroffen voor een gedeeltelijke heropening. Er is een datum en er is een plan. Voor één keer werken zelfs alle koepels samen om het te verwezenlijken. Tal van steden bereiden zich intussen voor op de heropening van de winkels. En ook in de bedrijven wordt met man en macht gewerkt om veilige arbeidsomstandigheden te creëren. Iedereen doet zijn uiterste best om tegen de gestelde datum klaar te zijn. De vastberadenheid op het terrein steekt schril af tegen de besluiteloosheid van de politiek.

Als die al eens op twee fundamentele vragen een bevredigend antwoord zou kunnen geven, zou iedereen zich een pak veiliger voelen. Wanneer en hoe krijgen we nu allemaal een mondmasker? En wanneer en hoe gaan we mogelijk besmette mensen ‘tracken’ als het met een app niet lukt? Het is onvoorstelbaar dat we over de opening van scholen en winkels discussiëren zonder hierover enige duidelijkheid te hebben. Is het nu echt zo moeilijk om die te geven?