Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Langs mooie hoekjes en bewaarde monumenten
Blijf in je kot. Maar als de muren dreigen op je af te komen, dan moet een mens al eens naar buiten. Let wel: alleen, met twee, of met de inhuizige familie, en altijd afstand houden. Omdat altijd dezelfde rondjes lopen of steeds dezelfde beren tellen al eens wil vervelen, stippelen onze journalisten in hun gemeente of district een wandeling uit die volgens hen de moeite loont. Een tochtje van maximaal twee uur, alleen voor wie er woont. Wandelt u mee?
Met René Beyst, voorzitter van de plaatselijke heemkring, als raadgever, kies ik de Sint-Leonarduskerk middenin het dorpscentrum als vertrekplaats voor een wandeling in Aartselaar. Hij stuurt me langs enkele mooie hoekjes en bewaard gebleven monumenten.
1. De Kaeck
Op het Laarplein merk ik meteen de pomp met schandpaal op. Het is een bijzonder stukje erfgoed en kreeg vroeger de naam Kaeck mee. Het gezegde ‘aan de kaak stellen’ is hiervan trouwens afgeleid. Zowel aan de kerk als aan de schandpaal vermelden erfgoedbordjes meer info. Zo kom ik te weten dat het Laar al meer dan vijf eeuwen eigendom is van de kerkfabriek, hoewel de gemeente het onderhoud ervan op zich neemt.
Van het Laar gaat het de Guido Gezellestraat in. Het valt op dat veel huizen in het centrum in handen zijn van zelfstandigen. De zaken zijn helaas overwegend verplicht gesloten door de coronacrisis.
2. Voormalige brouwerijgebouwen
In de Guido Gezellestraat vragen enkele oude herenhuizen uit het begin van de twintigste eeuw de aandacht. De gevels zijn vaak opgesmukt met tegels van voormalig tegelfabrikant Gilliot uit Hemiksem. Voor ik rechtsaf de Vrijheidstraat insla, passeer ik zo twee prachtige brouwershuizen in witte geglazuurde baksteen. De siertegels tonen brouwersgerei, hopranken en sierelementen.
Rechts de Hoevelei in, gaat het terug richting Laar om er een paar resterende oude voorgevels van verbouwde arbeiderswoningen terug te vinden. Het gaat eerst om de zogenaamde ‘grote root’ (met halfverdiep) en even verder de ‘kleine root’ (zonder verdiep) van eind negentiende eeuw. Ook nu weer vallen enkele gevels van oude burgerhuizen op waarin vloer- en sierte- gels van Gilliot verwerkt zijn.
3. Wolffaertshof
Op de hoek van de Hoevelei en de Baron van Ertbornstraat passeer ik het gemeentehuis. Het oudste gedeelte is eigenlijk het voormalige Wolffaertshof. Ernaast staat een aanbouw uit de jaren zeventig van de vorige eeuw.
Mijn weg gaat door tot aan de Antoon van Brabantstraat, die ik rechts insla om daarna linksaf de Lindelei te nemen in de richting van de gemeentelijke begraafplaats. Het loont zeker de moeite om even de tijd
te nemen om rustig langs de vele graven te kuieren. 4. Gemeentelijk park met ijskelder
Links in de Solhofdreef ligt het gemeentelijk park. Een wandeling hierdoor is zeker de moeite. Naast de rijke natuur merk ik de negentiende-eeuwse ijskelder op. Het is het enige, goed bewaarde exemplaar ten zuiden van Antwerpen en de Rupelstreek.
Vlak bij de ijskelder is een uitgang naar de Beukennotendreef. Van daar gaat het naar de Kleistraat. Wie tijd en afstand niet schuwt, kan dan gerust het uitgebreide sportcomplex tegenover de Solhofdreef bezoeken. Er wordt momenteel gewerkt aan de bouw van een nieuw zwembad.
Nadien stap ik weer naar de onlangs heraangelegde Kleistraat. Deze straat bestond een eeuw geleden slechts uit landbouwgrond met hier en daar een boerderij, maar is nu een mooie straat vol villa’s geworden.
5. Directeurswoning
Halfweg de Kleistraat stap ik rechts het geasfalteerde voet- en fietsweggetje in dat naar de Adriaan Sanderslei en Stijn Streuvelslaan in de wijk Ten Dorpe leidt. In de Stijn Streuvelslaan kies ik rechts de Karel Van de Woestijnelaan, die via het appartementencomplex Kapellenhof verbinding geeft met de Kapellestraat.
Daar sla ik rechtsaf in de richting van het centrum. Net voor de kerk in de Leon Gilliotlaan links merk ik een woning in art-nouveaustijl op: het huisnummer 15. Aan de overzijde staat de directeurswoning van de oude gemeenteschool, die deel uitmaakt van een gemeentelijk complex uit 1913, tevens het eindpunt van onze wandeling .