Gazet van Antwerpen Stad en Rand
1993 Het mes in de rug van Monica
Hij haatte haar, omdat ze plots zoveel beter bleek dan zijn idool Steffi Graf. Toen Monica Seles snel de nieuwe onbetwiste nummer één in het vrouwentennis werd, besloot hij ‘zijn’ Steffi een handje te helpen. Op 29 april 1993 stak Gunther Parche tijdens het toernooi van Hamburg de 19-jarige Seles een mes in de rug.
Vanaf 1987 was er slechts één heerser in het vrouwentennis: Steffi Graf, die onafgebroken 186 weken op nummer één stond. Maar toen kwam daar de Hongaars-Joegoslavische Monica Seles – pas in 1994 werd ze Amerikaanse. Als 15-jarige won ze in april 1989 haar eerste toernooi, in 1990 brak ze helemaal door. Met als hoogtepunt de zege op Roland Garros, haar eerste grandslamtoernooi. Met haar karakteristieke tweehandige fore- en backhand, verbeten mondhoeken én luide kreun veroverde Monica Seles het vrouwentennis. Na die triomf in Roland Garros in 1990 speelde ze 36 finales, waarvan ze er 25 won, inclusief 8 grandslamtitels. Op 11 maart 1991 nam ze ook de nummer één over van Steffi Graf en zou die plek (op enkele weken na) niet meer afstaan tot 1993. De Duitser Günter Parche werd er knettergek van. Letterlijk. Zot van Steffi Graf zag hij zijn idool voor het eerst verliezen van Seles op de German Open in mei 1990 in Berlijn. En twee weken later nog eens, in de finale van Roland Garros dan nog wel. Zijn haat groeide bij elke nieuwe zege, drie jaar lang. Hij moest ‘iets’ doen, vond hij. Hij besloot voor het eerst in zijn leven zijn thuishaven Heringen/Helme in de Duitse deelstaat Thüringen te verlaten. De op dat moment 38-jarige Parche stapt op de trein richting Hamburg, met enkele pyjama’s, een worst, 3.000 mark en een keukenmes in een plastieken zak.
Het is een zonnige lente-avond, op 30 april, wanneer Monica Seles op het WTA-toernooi van
Hamburg haar kwartfinale tegen de Bulgaarse Magdalena Maleeva kreunend afhaspelt. 6-4-winst in de eerste set, 4-3-voorsprong in de tweede. Pauze. Klokslag 18.51u springt Günter Parche vanop de eerste rij richting Seles en ramt zijn 13,1 cm lange keukenmes tussen haar schouderbladen. Andere toeschouwers springen meteen op hem, zodat hij wellicht niet in volle kracht kan doorduwen. Seles stapt nog op, grijpt naar haar schouder. Bloed kleurt haar witte tennistruitje. Ze wankelt en gaat liggen.
De wonde van iets meer dan anderhalve centimeter diep blijkt niet zo ernstig. De wonde in haar hoofd des te meer.
Seles zal voor de rest van haar leven wegblijven uit Duitsland. Pas in augustus 1995 keert ze terug in het tennis. Met wisselend succes. Met de Australian Open van 1996 zal ze nog één grandslamtoernooi winnen. In 2003 stopt haar carrière.
En Günter Parche? Zijn missie is geslaagd: Steffi Graf wordt midden 1993 opnieuw de nummer één. Na zijn aanval zit hij zes maanden vast in voorhechtenis, waarna hij twee jaar voorwaardelijk krijgt. Sinds 2012 woont de – nog steeds verwarde – man in een bejaardentehuis.