Angst voor anderen mag niet overheersen

Veel mensen hebben gesnakt naar de heropening van de winkels. Op de Meir in Antwerpen stonden maandag bijvoorbeeld lange wachtrijen. Het verlangen naar ons leven van dik twee maanden geleden, toen het virus nog geen koning was, is begrijpelijk. De meeste mensen zijn sociale wezens, die niet gemaakt zijn om maandenlang in hun kot te blijven. Maar er is ook een andere kant aan dit verhaal. De lange wachtrijen om winkels binnen te mogen, waren er vooral omdat handelszaken minder klanten tegelijk mogen toelaten.

Uit een enquête van ModeUnie, de federatie van de zelfstandige modewinkels, blijkt dat er maandag veel minder klanten waren dan op een gemiddelde maandag voor de coronacrisis. Handelaars hebben gemiddeld de helft van hun normale omzet gehaald. Dat is beter dan niks, maar een schitterend resultaat kun je dat niet noemen. Een grote groep van klanten is nog te angstig om zich nu al in winkels te begeven. Want hoe meer sociaal contact je hebt, hoe groter de kans op besmetting.

Virologen voorspellen dat er een tweede piek van het virus komt. Ook de ziekenhuizen maken zich klaar. Ze houden bijvoorbeeld een kwart van de bedden op de intensieve zorgafdeling vrij om een nieuwe toevloed aan patiënten aan te kunnen. Het gevaar loert dus nog steeds om de hoek.

Om de kans op de ziekte te verkleinen, moeten we als sociale wezens tegen onze natuur in gaan. In de volgende maanden zullen we afstand moeten blijven houden, mondmaskers dragen op drukke plaatsen, aan de verleiding weerstaan om elkaar te knuffelen en niet naar drukbezochte feestjes gaan. Het zal nog minstens maanden duren voor er een vaccin is, en het kost ook tijd om dat in enorme hoeveelheden te produceren.

We zullen dus nog lang met ons onveiligheidsgevoel moeten omgaan, in de wetenschap dat we nooit alle aanbevelingen perfect kunnen naleven. Het is voor veel grootouders niet haalbaar om hun kleinkinderen een jaar lang niet te knuffelen, en je kunt kinderen niet blijven verbieden om naar een speeltuin of een verjaardagsfeestje van een vriendje te gaan. We staan dus voor een moeilijke evenwichtsoefening, waarbij we meer op onze hoede moeten zijn dan vroeger, maar we onze angst om anderen te ontmoeten nooit de overhand mogen laten nemen. De angst voor corona mag nooit omslaan in angst voor de medemens. Want dan heeft het virus pas echt gewonnen.