Antwerpen na corona

Als er maatregelen worden getroffen voor het hele land of alleen voor Vlaanderen, dan komen de steden er altijd bekaaid van af. Dat blijkt nogmaals uit de aanpak van de coronacrisis. De federale veiligheidsraad neemt maatregelen die voorbijgaan aan de stedelijke realiteit. Het is gemakkelijk om te beslissen dat de speelpleinen gesloten moeten blijven, als de kinderen van de leden van de veiligheidsraad ondertussen op de schommel zitten in de tuin. Burgemeester Bart De Wever (N-VA) nam nu terecht de rol van dissident op zich en opende de kleine buurtspeelpleinen. In acht jaar burgemeesterschap leerde hij de complexiteit van zijn stad kennen. Hij praat op een andere toon over bepaalde fenomenen, hij is op sommige vlakken gematigder en zijn empathie is gegroeid. Een stad dwingt een mens om de nuances te zien. De Wever krijgt voor zijn dissidente houding niet toevallig de steun van gouverneur Cathy Berx. Ook zij woont in de stad. Beiden zien ze hoe in de dichtbevolkte wijken bij sommige inwoners het potje dreigt over te koken door de lockdown. Er moet dus een veilige manier worden gevonden om het ventiel wat open te zetten, zo niet dreigt in de wijken een gevaarlijke sfeer te ontstaan deze zomer.

Het openen van speelpleinen is slechts een detail van een groter vraagstuk. Wat voor Antwerpen willen we na corona? Veel zaken die onder de radar bleven, komen door de coronacrisis aan het licht. Wat we zien, is niet iets om trots op te zijn. Leerlingen haken af. De wachtrijen aan de voedselbedeling worden langer. Ouderen leefden niet alleen met angst op besmetting, maar ook met de angst om vergeten te worden. Parkjes en pleintjes zijn druk bezocht omdat er gewoon te weinig ruimte is.

Vanuit verschillende politieke partijen komen nu voorstellen. Dat is hoopgevend, maar deze oefening moet breder gaan dan het politieke forum. Ze moet ook verder gaan dan het verschuiven van budgetten in de Antwerpse meerjarenbegroting om de gevolgen van deze crisis op te vangen. Elke Antwerpenaar ervaarde de beperkingen van zijn stad en ontwikkelde nieuwe inzichten. De Antwerpenaren betrekken is dus noodzakelijk. Zijn gedrag aanpassen is de eerste verdedigingslinie tegen virussen. Wie weet waarom dat nodig is, zal ze ook beter naleven. De tweede linie is de inrichting en de organisatie van de stad. Het stadsbestuur krijgt hier een unieke kans om samen met de bewoners aan de slag te gaan. Iedereen is zich bewust van de uitdagingen. Antwerpen kan dit. Dankzij de Oosterweeldiscussie is er voldoende ervaring met het organiseren van participatie over complexe zaken. Elke Antwerpenaar moet kunnen meebouwen aan Antwerpen n.c. of Antwerpen na corona, want deze crisis bewijst dat iedereen nodig is om ze onder controle te krijgen.

FOTO JAN VAN DER PERRE