De vlucht van Charles Lindbergh

1927

Charles Lindbergh werd niet alleen wereldberoemd door als eerste man solo over de Atlantische Oceaan te vliegen. Hij haatte de media na de ontvoering en dood van zijn zoon, kon zijn sympathie voor Hitler moeilijk verbergen, leidde een dubbelleven met drie andere vrouwen en vond een verre voorloper van het kunsthart uit. Charles Lindbergh was een 25-jarige luchtpostpiloot uit Minnesota toen hij op zijn eentje de oceaan wilde oversteken, om zo een beloning van 25.000 dollar op te strijken. Op vrijdag 20 mei 1927 vertrok hij voor zijn historische tocht in New York en hij landde een dag later om 22.24u met zijn ‘Spirits of St. Louis’ op Le Bourget nabij Parijs. Hij had er 33 uur en 20 minuten over gedaan om de ruim 5.600 kilometer lange non-stop vlucht te voltooien. Tienduizenden stonden hem hysterisch op te wachten in Parijs. Nu, hij was niet de eerste die de Atlantische Oceaan had overgevlogen. Exact 81 mensen waren hem voorgegaan: acht jaar eerder hadden John Alcock en Arthur Whitten Brown het al voorgedaan (zij het een kortere route) en er was ook al een luchtschip met tientallen passagiers heen en weer gevlogen. Maar Lindbergh was wel de eerste die het alleen deed. Na zijn heldendaad werd ‘The Lone Eagle’ (voor zijn vlucht werd hij nog ‘The Flying Fool’ genoemd) een wereldwijd icoon. Geholpen door zijn fotogenieke uitstraling: groot, blond, slank, met intens blauwe ogen en het ‘Lindbergh-kuiltje’ in de kin. Time koos hem uit als allereerste ‘Man of the Year’. Een populaire dans uit die tijd werd zelfs naar hem vernoemd: de ‘lindy hop’, naar zijn roepnaam ‘Lindy’. Maar hij was eigenlijk niet zo happig op die immense roem. Hij zette zichzelf steeds meer buiten de schijnwerpers. Een eerste dreun kreeg hij in 1932, bij de ‘misdaad van de eeuw’. Dat jaar werd zijn eerste zoon, Charles jr., ontvoerd en vermoord toen hij twee jaar oud was. De hel brak los. Er werden zelfs stiekem foto’s van het dode kind in het mortuarium genomen en verkocht. En omdat de ter dood veroordeelde verdachte Bruno Hauptmann altijd bleef ontkennen, bleef ook het gerucht overeind dat Lindbergh zelf wel eens de dader kon geweest zijn. Omdat hij als aanhanger van het nazigedachtegoed en eugenetica een verstandelijk gehandicapte zoon niet zou kunnen hebben verdragen. Lindbergh vluchtte naar Europa en kreeg daar dan weer net iets té veel sympathie voor de nazi’s, Hitler en Mussolini. Een smet die hem eeuwig zou blijven achtervolgen. Net zoals zijn strijd voor de nationalistische America First-beweging (te lezen in The Plot Against America van Philip Roth, momenteel ook als televisiereeks te bekijken op uw favoriete betaalzender). En op de koop toe ontdekte de pers bijna 30 jaar na zijn dood dat hij een dubbelleven leidde in het naoorlogse Duitsland. Hij verwekte er zeven buitenechtelijke kinderen bij drie verschillende Duitse vrouwen, onder wie twee zussen. Maar hij bleef bovenal een volksheld én pionier, die de (moderne) luchtvaart mee vorm gaf. En hij was een begenadigd uitvinder. Zo ontwikkelde hij samen met Alexis Carrel de perfusiepomp, een apparaat om organen buiten het lichaam levend te houden, een verre voorvader van het kunsthart.